ارزیابی کمی و کیفی کاربری اراضی شهر با استفاده از ماتریس چهارگانه جهت رسیدن به اهداف توسعه پایدار شهری (مطالعه موردی: شهر مرند)

عموما ارزیابی چگونگی کاربری اراضی شهری منعکسکننده تصویری گویا از نظر سیمای شهری، تخصیص فضای شهری به کاربریهای مختلف مورد نیاز در طی زمان، و در جهت رسیدن به اهداف توسعه شهری است. هدف از این پژوهش ارزیابی کمی و کیفی کاربری اراضی در شهر مرند است. روش پژوهش میدانی و توصیفی- تحلیلی است. براساس کار میدانی، کاربری اراضی در شهر مرند از لحاظ کمی و کیفی، چگونگی توزیع، و جانمایی فضایی آن در سطح شهر بررسی شده است. برای تحلیل توزیع و پراکنش کاربریها از شاخص ویلیامسون (یا ضریب اختلاف CV)، ماتریسها (سازگاری، مطلوبیت، ظرفیت، و وابستگی) استفاده شده است. همچنین، برای تخمین فاصله مناسب یک کاربری از کاربریهای دیگر از نرمافزارهای رایانهای Auto cadبهره گرفته شده است. نتایج پژوهش گویای این مطلب است که در شهر مرند در بخش کاربری حمل و نقل و انبارداری سرانه ۵/۲۵ متر مربع است که بیشتر از استاندارد است و وضعیت مطلوبی دارد. اما متاسفانه سرانه کاربریهای دیگر مطابق با استانداردهای رایج در کشور نیست و حتی کمتر از آن است. بنابراین، با توجه به نتیجه نهایی تحلیل ماتریسهای چهارگانه و تنظیم ماتریس ترکیبی، میتوان بیان کرد که کاربریهای شهر مرند به لحاظ کیفی روند توزیع، استقرار، و کارکردهای متقابل کاربریهای شهری در شرایط فعلی منتفی و نامناسب است و توزیع ناعادلانه برخی خدمات شهری باعث تمرکز بیشتر جمعیت در برخی نواحی شهر شده است.

Keywords:

ارزیابی کمی و کیفی , کاربری اراضی , ماتریس , مرند