نقش سبک های دلبستگی در مهارت های ارتباطی و ارزیابی نمرات تحصیلی دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف شناسایی نقش سبک­های دلبستگی در مهارت­های ارتباطی و ارزیابی نمرات تحصیلی دانشجویان طراحی و اجرا شد. پژوهش حاضر از نظر هدف؛ کاربردی و از لحاظ اجرایی توصیفی – پیمایشی و ابزار اندازه­گیری آن پرسشنامه است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران و روش نمونه­گیری از نوع خوشه­ای چند مرحله­ای بود. متغیر سبک­های دلبستگی طبق تعاریف و نظریات علمی در سه بعد ایمنی، اجتنابی و دوسوگرا در نظر گرفته شد که از طریق پرسشنامه استاندارد کولینز و رید) مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور سنجش مهارت­های ارتباطی در پژوهش حاضر، از پرسشنامه استاندارد کویین دام) و بر اساس پژوهش چاری و فداکار ، در پنج بعد؛ توانایی دریافت و ارسال پیام، کنترل عاطفی، گوش دادن، بینش نسبت به فرایند ارتباط و ارتباط توام با قاطعیت، استفاده شد. یافته­های حاصل از پژوهش نشان داد که بین سبک دلبستگی ایمن با مهارت ارتباطی (بعد توانایی دریافت وارسال پیام)، کنترل عاطفی و مهارت گوش دادن از مهارت­های ارتباطی رابطه منفی و معنی دار مشاهده می­شود. بین سبک دلبستگی اجتنابی با مهارت­های ارتباطی و خرده مقیاس­های آن رابطه قوی منفی و معنی دار وجود دارد. بین سبک دلبستگی ایمن با ارزیابی نمرات  تحصیلی دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود داشت و بین سبک­های دلبستگی اجتنابی و اضطرابی رابطه منفی با ارزیابی نمرات تحصیلی دانشجویان وجود داشت.

Keywords:

سبک­های دلبستگی , نمرات تحصیلی , مهارت­های ارتباطی