ارتباط کیفیت تجارب یادگیری و خودنظم دهی با باورهای امید در دانشجویان

امید یکی از متغیرهای تاثیر­گذار بر کیفیت زندگی و سلامت روان افراد جامعه و به­ویژه قشر دانشجو به­عنوان آینده­سازان جامعه است. همچنین امید می­تواند در افزایش توانمندی افراد در جنبه­های مختلف زندگی به­خصوص در زمینه تحصیلی نقش مهمی داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین کیفیت تجارب یادگیری و خودنظم­دهی با باورهای امید دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم انجام شد. این پژوهش به روش توصیفی همبستگی در سال ۹۷- ۱۳۹۶ انجام شد. نمونه­ای با حجم ۲۶۱ نفر  به روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای نسبتی بر حسب جنسیت انتخاب شدند. داده­ها از طریق پرسشنامه­های استاندارد کیفیت تجارب یادگیری نیومن، خودنظم­دهی هانگ و انل و باورهای امید اسنایدر جمع­آوری شد. سپس اطلاعات با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون tمستقل، تحلیل واریانس و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین میانگین نمره کل مقیاس کیفیت تجارب یادگیری با میانگین نمره کل باورهای امید رابطه مثبت و معنادار وجود داشت. همچنین بین میانگین نمره کل مقیاس خودنظم دهی و تمام ابعاد آن با میانگین نمره کل باورهای امید و خرده­مقیاس­های آن رابطه مثبت و معنادار وجود داشت. در نهایت، نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که خودنظم دهی به­شکل مثبت و معناداری پیش بینی کننده باورهای امید است. بر اساس نتایج به­دست آمده، بهبود کیفیت تجارب یادگیری دانشجویان توسط دانشگاه­ها باید مورد توجه قرار گیرد. همچنین پیشنهاد می­شود برنامه­ریزان درسی و مدرسان به طراحی و به­کارگیری روش های تدریس مناسب در جهت افزایش مهارت های خودنظم­دهی فراگیران اقدام کنند.

Keywords:

کیفیت تجارب یادگیری , خودنظم­دهی , باورهای امید