اثر ۸ هفته مکمل گیری تائورین بر میزان میوستاتین، گلوکز ناشتا و مقاومت به انسولین در بافت عضله نعلی رت های نر مبتلا به دیابت نوع ۲
Publish place: Ebnesina، Vol: 23، Issue: 1
Publish Year: 1399
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 414
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
Export:
Document National Code:
JR_SINA-23-1_009
Index date: 7 June 2021
اثر ۸ هفته مکمل گیری تائورین بر میزان میوستاتین، گلوکز ناشتا و مقاومت به انسولین در بافت عضله نعلی رت های نر مبتلا به دیابت نوع ۲ abstract
مقدمه: دیابت نوع ۲ شایع ترین بیماری غدد درون ریز در جهان شناخته می شود. اخیرا نشان داده شده، اسید آمینه تائورین می تواند بر بیماری دیابت موثر باشد. هدف از این تحقیق بررسی اثر ۸ هفته مکمل گیری تائورین بر میزان میوستاتین، گلوکز ناشتا و مقاومت به انسولین در بافت عضله نعلی رت های نر مبتلا به دیابت نوع ۲ بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۲۴ سر رت نر ویستار با دامنه وزنی ۲۱۵ الی ۲۳۰ گرم به صورت تصادفی در ۳ گروه ۸ تایی شامل کنترل سالم، کنترل دیابتی و دیابتی تائورین تقسیم شدند. جهت القاء دیابت نوع۲ از روش رژیم پرچرب-استرپتوزوتوسین استفاده شد. ۲۵۰ میلی گرم تائورین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن در گروه دیابتی تائورین استفاده شد. از آزمون تحلیل واریانس یک راهه در تحقیق استفاده شد.
یافته ها: میزان میوستاتین، گلوکز ناشتا و مقاومت به انسولین تفاوت معنی داری بین گروه کنترل سالم و کنترل دیابتی داشت (۰۰۱/۰p=)، اما در گروه دیابتی تائورین نسبت به گروه کنترل سالم تفاوت معناداری مشاهده نشد، ولی با گروه کنترل دیابتی تفاوت معناداری در میزان متغیرهای تحقیق داشت (۰۰۱/۰p=).
بحث و نتیجه گیری: مکمل گیری تائورین می تواند در کاهش عوارض در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ موثر باشد.
موثر باشد.
اثر ۸ هفته مکمل گیری تائورین بر میزان میوستاتین، گلوکز ناشتا و مقاومت به انسولین در بافت عضله نعلی رت های نر مبتلا به دیابت نوع ۲ Keywords:
اثر ۸ هفته مکمل گیری تائورین بر میزان میوستاتین، گلوکز ناشتا و مقاومت به انسولین در بافت عضله نعلی رت های نر مبتلا به دیابت نوع ۲ authors
فریدون خاوریان
PhD student,
یاسر کاظم زاده
Assistant professor
مسعود حاجی رسولی
Associate professor
ساناز میرزایان شانجانی
Assistant professor
سعید صداقتی
Assistant professor,
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :