بررسی ارزش انجام هیستروسکوپی، در موارد مشاهده انسداد لوله فالوپ حین لاپاروسکوپی
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 371
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-24-1_001
تاریخ نمایه سازی: 17 خرداد 1400
Abstract:
مقدمه: گزارش انسداد لوله ها در هیستروسالپنگوگرافی (HSG) در بیماران نابارور، باید توسط لاپاروسکوپی تایید شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی فایده انجام هیستروسکوپی در موارد مشاهده انسداد لوله های فالوپ حین لاپاراسکوپی انجام شد. روش کار: این مطالعه مداخله ای در سال های ۹۵-۱۳۹۳ بر روی ۵۴ نفر از زنان نابارور کاندید لاپاراسکوپی به دلیل انسداد لوله فالوپ در هیستروسالپنگوگرافی (با وجود کاویته نرمال رحمی)، در بخش زنان بیمارستان امام رضا (ع) مشهد انجام شد. در صورت مشاهده انسداد لوله حین لاپاراسکوپی، بیماران وارد مطالعه شدند. در همان مرحله هیستروسکوپی انجام شد، سپس مجددا وضعیت لوله ها با لاپاراسکوپی بررسی شد. فایده انجام هیستروسکوپی از جهت کشف پاتولوژی رحمی، باز شدن لوله یا هر دو ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۰) و آزمون های تی دانشجویی، کی دو و مک نمار انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه۵۴ بیمار با ۷۴ لوله مسدود در لاپاروسکوپی وارد مطالعه شدند. هیستروسکوپی در ۳۰ نفر (۶/۵۵%) از بیماران پاتولوژی داخل رحمی را مشخص کرد و در ۲۵ نفر (۳/۴۶%) از بیماران پس از هیستروسکوپی حداقل یک لوله باز شد. ۳۸ نفر (۴/۷۰%) از بیماران، از انجام هیستروسکوپی فایده بردند (باز شدن لوله یا تشخیص پاتولوژی رحمی). در بررسی ارتباط شواهد هیستروسکوپی (نرمال یا پاتولوژیک) با باز شدن لوله پس از آن، احتمال باز شدن لوله در موارد هیستروسکوپی پاتولوژیک به طور معنی دار بیشتر بود (۰۰۱/۰>p). نتیجه گیری: در موارد مشاهده انسداد لوله در لاپاراسکوپی تشخیصی در زنان نابارور (علی رغم کاویته نرمال اندومتر در HSG)، انجام هیستروسکوپی مفید بوده و در بسیاری از موارد می تواند منجر به کشف پاتولوژی رحمی ناشناخته و یا کمک به باز شدن لوله گردد.
Keywords:
Authors
لیلی حفیظی
دانشیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سمیه معین درباری
استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
ملیحه امیریان
دانشیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
ناهید زیرک
دانشیار گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
نیما نخعی
متخصص قلب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :