بررسی تاثیر تمرینات استقامتی با شدت متوسط بر میزان سایتوکین پیش التهابی در موش balb c مدل سرطان پستان

زمینه و هدف: گزارش های پژوهشی اثر ورزشی را به عنوان عاملی مهم در پیشگیری از سرطان سینه نشان می دهند. در فرآیند پیشرفت سرطان، سایتوکین ها در فرآیند التهاب به عنوان پروتئین های تنظیمی، دارای نقش حیاتی هستند. هدف این مطالعه به گونه ای بود که اثر یک دوره استقامتی با شدت متوسط قبل از تشکیل تومور بر میزان غلظت سایتوکین اینترلوکین-۱ (IL-۱) در سرم و همچنین طول عمر در موش بالب سی مدل سرطان سینه بررسی شود. روش بررسی: این پژوهش یک پروژه تجربی بود. تعداد ۱۷ balb c ماده به صورت تصادفی به ۲ گروه تجربی (ورزش + تومور) و کنترل (استراحت + تومور) توزیع شدند. برنامه تمرینی موش های گروه تجربی شامل ۱۲ هفته تمرین، ۵ روز در هر هفته و هر جلسه به مدت ۴۰-۳۵ دقیقه بود. شدت تمرین در هفته اول ۱۵/۴ متر بر دقیقه شروع و به تدریج در حین هفته آخر به ۲۳/۸ متر بر دقیقه افزایش داشت. به منظور ایجاد سرطان، یک روز پس از پایان برنامه تمرین، رده سلولی سرطانی ۱T۴ به صورت زیر جلدی به همه موش های هر ۲ گروه تزریق گردید. پس از ایجاد تومور میزان IL-۱ سرم با روش الیزا و میزان حجم تومور از طریق کولیس اندازه گیری شد. یافته ها: در مقایسه ۲ گروه، میانگین میزان IL-۱ در سرم در گروه تجربی کاهش معنی داری داشته است (۰/۰۰۱=P)؛ همچنین حجم تومور موش های مبتلا به سرطان در گروه تجربی کاهش معنی داری را نشان داده است (۰/۰۰۳=P). نتیجه گیری: ورزش با شدت متوسط می تواند نقش پیشگیری در سرطان پستان ایفا نماید و باعث کاهش التهاب ناشی از سرطان در مبتلایان به سرطان سینه شود.

Keywords:

Breast cancer , Endurance exercise , Interleukin-۱ , Balb c mice. , سرطان سینه , تمرین استقامتی , اینترلوکین-۱ , موش بالب سی.