بررسی میزان کاربرد دروس رشته علوم آزمایشگاهی در محیط کار
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 225
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SKUMS-16-6_016
تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1400
Abstract:
زمینه و هدف: با استفاده از نظرات پرسنل شاغل در آزمایشگاه می توان تغییرات ارزشمندی در فرایند آموزش دانشجویان علوم آزمایشگاهی به وجود آورد. هدف از این مطالعه تعیین میزان کاربرد دروس رشته علوم آزمایشگاهی در محیط کار می باشد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی که با روش سرشماری انجام شد. پرسشنامه ای شامل دو بخش، اطلاعات دموگرافیک شامل جنس، مدرک تحصیلی و نوع استخدام و بخش نظر سنجی در زمینه
برنامه های آموزش دروس مختلف تخصصی و پایه اعم از تئوری و عملی توسط ۷۰ نفر از پرسنل شاغل در آزمایشگاه های دولتی تکمیل و میزان کاربرد دروس در محیط کار تعیین شد.
یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده در بین دروس تخصصی، هماتولوژی عملی (۳/۷۴%) و باکتری شناسی عملی (۴/۷۱%) بیشترین کاربرد و دروس آسیب شناسی عملی و تئوری هر کدام با ۹/۲% کمترین کاربرد در محیط کار را به خود اختصاص دادند. میانگین کاربرد دروس تخصصی از نظر افراد با مدرک کاردانی به طور معنی داری از افراد با مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد کمتر بود (۰۵/۰>P). در بین دروس پایه، بیوشیمی عمومی عملی (۳/۴۴%) و زبان (۳۰%) بیشترین کاربرد و دروس بافت شناسی تئوری و آناتومی تئوری هر کدام با فراوانی ۳/۴% و فیزیک عمومی تئوری با فراوانی ۹/۲% کمترین کاربرد را در آزمایشگاه داشته اند.
نتیجه گیری: طبق نتایج این تحقیق دروس پایه کمترین کاربرد را در محیط کار داشته اند؛ لذا بازنگری این دروس در جهت کاربردی شدن آن ها، امری لازم و ضروری است.
Keywords:
Authors
زهرا نورمحمدیان
Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, I.R. Iran
کیهان قطره سامانی
Biochemistry Dept, Clinical Biochemistry Research Center, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, I.R. Iran
عفت فرخی
Student, Cellular and Molecular Research Center, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, I.R. Iran
فاطمه دریس
Statistics Dept., Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, I. R. Iran
اسماعیل اکبریان
Biochemistry Dept, Clinical Biochemistry Research Center, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, I.R. Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :