بررسی فراوانی فنوتیپ و ژنوتیپ ژن های VanA و VanB در انتروکوک های مقاوم به وانکومایسین جدا شده از نمونه های بالینی بیمارستان الزهرا (س) اصفهان در سال ۱۳۹۰

زمینه و هدف: انتروکوک ها جزء فلور طبیعی دستگاه گوارش انسان می باشند، ولی تحت شرایطی می توانند باعث عفونت شوند و نقش مهمی در پخش ژن های مقاومت و ایجاد سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک دارند. با افزایش استفاده از آنتی بیوتیک ونکومایسین، انتروکوک های مقاوم به وانکومایسین (VRE)یکی از پاتوژن های شایع بیمارستانی در سراسر دنیا هستند. این مطالعه با هدف بررسی شیوع و فراوانی ژن های مﻘاومت در سطح فنوتیپی‬ و ژنوتیپی در انتروکوک های مقاوم به وانکومایسین انجام شده است.‬ ‫روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی، پس از جداسازی و تشخیص ۱۶۵ سویه انتروکوک از نمونه های بالینی بخش های مختلف بیمارستان الزهرا (س) اصفهان در سال ۱۳۹۰ و انجام تست های تاییدی، انتروکوکها از نظر مﻘاومت به وانکومایسین با روش انتشار دیسک و همچنین آزمون E-test مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه های انتروکوک های مقاوم به وانکومایسین با استفاده از روش Real Time-PCR از لحاظ وجود ژن های مقاوم به وانکومایسین VanA و VanB مورد مطالعه قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد از میان ۱۶۵ ایزوله انتروکوک جمع آوری شده از نمونه های بالینی ۷۹(۴۸%) انتروکوک با روش انتشار دیسک به ونکومایسین مقاوم بودند، اما با روش E-test فقط ۴۰(۲۵%) انتروکوک دارای مقاومت سطح بالا به ونکومایسین بودند. با روش Real time-PCR از ۴۰ نمونه مورد نظر ۳۷ مورد (۵/۹۲%) حاوی ژن Van A و ۳ مورد (۵/۷%) حاوی ژن Van B بودند. نتیجه گیری :براساس نتایج به دست آمده، تعداد سویه های جدا شده دارای ژن VanA بیشتر از سویه های جدا شده دارای ژن VanB در بیمارستان الزهرا (س) اصفهان می باشد. روش ژنوتیپی Real time-PCR دارای اختصاصیت بالا نسبت به روش های فنوتیپی انتشار دیسک و E-TEST را می باشد.

Keywords:

Enterococci , Nosocomial infections , Vancomycin , Resistance , Van A , Van B , انتروکوک , عفونت های بیمارستانی , وانکومایسین , مقاومت , Van A , Van B