ارزیابی عملکرد دانشگاه فرماندهی و ستاد آجابر مبنای کارت امتیازی متوازن BSC از سال ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۵

فعالیتهای سازمانی و راهبرد ها  تحت تاثیر گرایش­های راهبردی قرار می­گیرند. فرماندهان و مدیران بنا بر ضرورت­های ادراک­شده خود اولویت فعالیت­های سازمان را تعیین نموده و در این راستا منابع سازمان را متمرکز می­نمایند. توصیه اندیشمندان، توسعه متوازن سازمان می­باشد اما سازمان ها به فراخور شرایط و مقتضیات ملزم به اتخاذ گرایش راهبردی اند. هدف این پژوهش که از نوع توصیفی است، تعیین گرایش راهبردی دانشگاه فرماندهی و ستاد ارتش جمهوری اسلامی ایران در سه دوره اخیر می­باشد. به این منظور، عملکرد فرماندهان در سه دوره اخیر در بازه های ۱۳۸۵-۱۳۸۲ و ۱۳۹۰ – ۱۳۸۵ و  ۱۳۹۵-۱۳۹۰ بر مبنای مدل(BSC) مورد ارزیابی قرار گرفت  و ۵۹ شاخص برای سنجش ابعاد رشد و یادگیری، فرایندهای داخلی، ذینفعان و مالی احصاء گردید و بر اساس نتایج این سنجه ها تحلیل و نتیجه گیری به عمل آمد. نتایج نشان داد که در دوره اول استراتژی ثبات و تاکید بر حفظ وضع موجود گرایش راهبردی غالب بوده است و فرایندهای داخلی در اولویت توجه فرماندهان بوده است. در دوره دوم  فرماندهان به دنبال خروج از راهبرد تدافعی و ثبات در برخی ابعاد بوده­اند. اما در عمل راهبرد ثبات همچنان بر اغلب فعالیت­های دانشگاه در این دوره حاکم بوده است.در دوره سوم  آمارها بیانگر این امر است که این دوره، دوره توسعه منابع سازمانی، انسانی ،  اطلاعاتی، تجهیزاتی و  زیرساختی در دانشگاه فرماندهی و ستاد آجا می­باشد. و راهبرد حاکم در دانشگاه در طول  این دوره استراتژی رشد و توسعه می­باشد.

Keywords:

کارت امتیازی متوازن , راهبرد گرایی , ارزیابی عملکرد , دانشگاه فرماندهی و ستاد آجا