پاسخ هورمون اورکسین و پروفایل چربی به شش ماه تمرین مقاومتی و بی تمرینی در مردان چاق غیرفعال
Publish place: Journal of Sport Physiology، Vol: 12، Issue: 47
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 227
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSP-12-47_005
تاریخ نمایه سازی: 23 خرداد 1400
Abstract:
این مطالعه با هدف بررسی تاثیر شش ماه تمرین مقاومتی و دو هفته بیتمرینی متعاقب آن، بر تغییرات اورکسین و چربی های خون در مردان چاق انجام شد. ۳۰ مرد غیرفعال (سن: ۷/۱ ± ۲۱سال، قد: ۵/۷ ± ۵/۱۷۵سانتی متر، وزن:۳۵/۵ ± ۷۵/۹۵ کیلوگرم) به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره شامل گروه تجربی (هفت حرکت، چهار ست هشت تکراری با شدت ۸۰ درصد یک تکرار بیشینه، سه جلسه در هفته و به مدت شش ماه) و گروه کنترل قرار گرفتند. نمونه گیری در پیش آزمون، ۴۸ ساعت، هشت، ۱۶ و ۲۴ هفته پس از تمرین های مقاومتی و به دنبال دو هفته بی تمرینی انجام شد. تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که یک جلسه فعالیت بر متغیرهای پژوهش تاثیر نداشت. غلظت پلاسمایی اورکسین (P = ۰.۰۰۵)، LDL (P = ۰.۰۰۴، P = ۰.۰۰۱، P = ۰.۰۰۱)، TG (P = ۰.۰۲۰، P = ۰.۰۱۲، P = ۰.۰۰۲) و وزن (P = ۰.۰۰۱، P = ۰.۰۰۱ ، P = ۰.۰۰۱) به ترتیب در مراحل هشت، ۱۶ و ۲۴ هفته تمرین و TC(P = ۰.۰۲۵، P = ۰.۰۰۲) پس از ۱۶ و ۲۴ هفته فعالیت در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل کمتر بود.HDL پس از هشت، ۱۶ و ۲۴ هفته فعالیت در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل بیشتر بود (P = ۰.۰۰۱). دو هفته بیتمرینی باعث افزایش معنادار وزن (P = ۰.۰۱۴)، LDL (P = ۰.۰۰۲)، TG (P = ۰.۰۰۶) و کاهش معنادار HDL (P = ۰.۰۰۱) در مقایسه با آخرین جلسه فعالیت شد، اما هنوز از مقدار اولیه بهتر بود. درمجموع، انجام دادن فعالیت مقاومتی علاوه بر تاثیر بر هورمون اورکسین باعث بهبود وزن و نیمرخ چربی در مردان چاق شد و متناسب با طول دوره تمرینی، سازگاری ها محسوستر بود؛ هرچند این سازگاری ها با بیتمرینی تضعیف شدند.
Keywords:
Authors
ناصر رستم زاده
دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
داریوش شیخ الاسلامی وطنی
دانشیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :