بررسی رابطه بین میزان مصرف رسانه های ارتباط جمعی و مصرف گرایی در بین دانشجویان دانشگاه هرمزگان

مطالعه حاضر به بررسی رابطه استفاده از رسانه­های جمعی و مصرف­گرایی و نقش رسانه های مختلف و جنس مخاطبان پیام در مصرف­گرایی با استفاده از نظریه بوردیو و مدل ارتباطی اقناع پرداخته است. روش مورد مطالعه به شکل پیمایشی وجمع­آوری اطلاعات با ابزار پرسش­نامه انجام شده است. جامعه آماری نیز شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه هرمزگان بوده و تعداد نمونه هم بر اساس فرمول کوکران ۳۶۲ نفر برآورد شده است. مشارکت­کنندگان به شیوه نمونه­گیری طبقه­بندی متناسب و تصادفی ساده انتخاب شده­اند. همچنین برای استخراج نتایج آماری در این مطالعه از نرم افزار spss و با توجه به سطح اندازه­گیری متغیرها از آزمون های t، همبستگی اسپیرمن و پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته­ها نشان می­دهند بین استفاده از رسانه­های الکترونیکی و رسانه­های چاپی نوشتاری با مصرف­گرایی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین تفاوت میانگین نمادهای منزلتی بین دو جنس به لحاظ آماری معنادار است. اما در رابطه با الگوهای رفتاری، تفاوت معناداری دیده نشد. رابطه معناداری نیز بین درآمد خانواده با میزان مصرف­گرایی وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون، معناداری کلی مدل را نشان می­دهد به طوری که ۱۶ درصد از تغییرات متغیر مصرف­گرایی به وسیله متغیرهای مستقل قابل تبیین هستند. با مقایسه ضرایب رگرسیونی استاندارد (Beta)، مشخص می شود که بیشترین تاثیر را متغیر رسانه­های الکترونیکی با بتای ۳۱/۰ بر متغیر مصرف­گرایی دارد و پس از آن، تاثیرگذاری متغیر درآمد خانواده با بتای ۲۲/۰ قرار دارد.

Keywords:

مصرف گرایی , رسانه های جمعی , جنس , اقناع