بررسی عملکرد سیستم منابع آب کلانشهر تهران در شرایط محتمل آینده

در شرایط فعلی منابع آب موجود در ماه های گرم سال پاسخگوی نیاز آبی شهر تهران نمی باشد. اگر تاثیر افزایش جمعیت و تغییر اقلیم نیز در نظر گرفته شود این کمبودها میتواند منجر به بحران شوند. در این مطالعه ابتدا با استفاده از خروجی مدل های چرخه عمومی جو، به بررسی تغییرات دما و بارش بر اثر تغییر اقلیم در محدوده مورد مطالعه پرداخته شده است. سپس با استفاده از مقادیر آتی دما و بارش برای سناریوهای مختلف اقلیمی، اقدام به پیش بینی جریان با استفاده از مدلهای شبکه عصبی پویای FTDNN و NARX شده است. در نهایت با در نظر گرفتن سرانه مصرف فعلی و سرانه مطلوب آتی برای جمعیت آینده کلان شهر تهران در دوره زمانی ۲۰۴۶ تا ۲۰۶۵ و جریان به دست آمده از مرحله قبل، اقدام به تهیه مدل شبیه سازی محدوده مورد مطالعه شده است. نتایج نشان میدهد که متوسط دمای حداکثر و حداقل ماهانه در تمام مدل-سناریوها افزایش داشته است اما در مقابل متوسط بارش ماهانه در برخی ماه ها افزایش و در برخی از ماه ها کاهش داشته است. نتایج حاصل از پیش بینی جریان با استفاده از شبکه عصبی نشان دهنده کاهش متوسط جریان سالانه در اکثر مدل- سناریوها و افزایش جزئی در برخی از آنها است. در نهایت با ایجاد مدل شبیه سازی مشخص گردید که با توجه به محدود بودن منابع تامین آب کلانشهر تهران، کاهش سرانه مصرف نسبت به اثر تغی یر اقلیم، نقش تعیین کننده تری در تامین نیاز شرب شهر تهران خواهند داشت. اعتمادپذیری سیستم تامین نیاز شهر تهران در سناریوی بدبینانه از حدود ۰,۶ در سناریوی مصرف سرانه پایه به ۰,۷۵ در سناریو کاهش سرانه مصرف افزایش یافته است و همچنین بازگشت پذیری سیستم از ۰,۲۱ به ۰,۳۹ افزایش یافته است.

Keywords:

پیش بینی جریان , تغی یر اقلیم , شبکه عصبی پویا , شبیه سازی منابع آب