پیش بینی توان خورشیدی احتمالی در شبکه هوشمند با استفاده از اطلاعات توزیع شده

تقاضای جهانی برای یکپارچه سازی انرژی های تجدید پذیر به شبکه های برق ، اهمیت موارد اقتصادی و تکنولوژیکی مربوط به سطوح در حال رشد صفحات فتوولتائیک PV*، انرژی خورشیدی متمرکز CSP و انرژی فتوولتائیک متمرکز CPV را برجسته می کند . برای استفاده موثر از پیش بینی توان ، مسئله مهم ، اطلاعات دقت پیش بینی است پیش بینی های انرژی خورشیدی عمدتا به عنوان یک ابزار در هنگام تعادل تولید برق کل در داخل شبکه برق استفاده می شود . یک نیاز کلیدی این ابزارهای پیشرفته مدیریت شبکه پیش بینی انرژی خورشیدی با پوشش دو افق زمانی است (i) و ۶ ساعت پیش رو (یعنی، بسیار کوتاه مدت) و (ii) سه روز پیش رو (یعنی، کوتاه مدت) . هرچه دقت پیش بینی و اعتبار پیش بینی انجام شده بیشتر باشد ، مسلما نتایج گرفته شده و تصمیمات اتخاذ شده براساس آن اعتبار بیشتری داشته و تاثیر بیشتری در مدیریت شبکه خواهد داشت . چارچوب پیش بینی ارائه شده در این پژوهش به افق زمانی بسیار کوتاه مدت می پردازد و ایده اصلی آن ، در زمینه شبکه هوشمند ، جستجوی اطلاعات کنتورهای هوشمند توزیع شده به صورت فضایی (یا حسگرها) است . این مدل مبتنی بر مدل فضایی-زمانی است که براساس یک چارچوب یکپارچه بردار VAR با دو روش جایگزین (حداقل مربعات مجاز وتقویت گرادیان) ارائه می گردد. این مدل پیشرفت قابل توجهی درپیش بینی نشان داده وباعث افزایش دقت وکاهش خطاهای پیش بینی RMSE** شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که با استفاده از ۲۵ درصد از دستگاه های هوشمند با ارتباطات در زمان واقعی، می توان انرژی کل را با ایستگاه MV ‡‡ ††/ LV با یک RMSE حدود ۱٪ افزایش داد. علاوه بر این، پیش بینی هایی که با داده های استخراج شده انجام می شود، تنها در حدود ۸ درصد کاهش دقت را نشان می دهند و در بعضی از زمان های پیش رو در مقایسه با یک مدل که از مقادیر غیر برداشت شده استفاده می کنند، بهبود یافت.

Keywords:

سنسورهای توزیع شده , شبکه هوشمند , پیش بینی توان خورشیدی , افزایش گرادیان , اطلاعات توزیع شده