تحلیل وارزیابی کاربری اراضی شهری با تاکید بر پایداری کاربری مسکونی (مورد مطالعه شهر خرم آباد)

یکی از مهمترین مسائل برنامه ریزان ومدیران شهری ،نحوه توزیع وتخصیص منابع وخدمات شهری به صورت عادلانه در سطح مناطق مختلف شهر بر خسب نیازهای جامعه شهری می باشد.توزیع بهینه اراضی شهری ارتباط مستقیم با کاربری اراضی شهری دارد.مطالعه دیدگاه های مختلف در مورد کاربری اراضی شهری نشان می دهد که دیدگاه توسعه پایدار اهمیت بسزایی برای کاربری اراضی قائل گردیده است.زیرا یکی از اصول عدالت اجتماعی به کار گیری تام وتمام کاربری اراضی با توجه به استانداردهای موجود است.هدف از این پژوهش تحلیل وارزیابی کمی وکیفی کاربری اراضی شهری با تاکید بر پایداری کاربری مسکونی در شهر خرم آباد است.این پژوهش بر اساس ماهیت از نوع پژوهش کاربردی -توسعه ای است وروش انجام آن توصیفی تحلیلی می باشد.در این پژوهش جهت ارزیابی کمی کاربریها به مقایسه سرانه کاربریها در وضع موجود پرداخته واین سرانه ها با طرح تفصیلی هم مقایسه می شوند وجهت بررسی کیفی کاربری ها از دوماتریس سازگاری وهمجواری مطلوب کاربری ها ی شهری با کاربری های مسکونی از نرم افزارGIs استفاده گردیده است.یافته های موجود نشان می دهدکه کاربری مسکونی در شهر خرم آباد از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست وبه لجاظ کیفی از منظر شهری امری محسوس است.

Keywords:

ارزیابی کمی وکیفی , کاربری اراضی , توسعه پایدار , شهر خرم آباد