تاثیر بازی درمانی بر کاهش اضطراب و افزایش مهارت های ارتباطی در کودکان

هدف از انجام این پژوهش تاثیر بازی درمانی بر کاهش اضطراب و افزایش مهارت های ارتباطی در کودکان بود. این پژوهش از نظر هدف «کاربردی» و از نظر روش گردآوری داده ها «نیمه آزمایشی» و از نوع «پیش آزمون و پس آزمون» بود. جامعه آماری در این تحقیق شامل کلیه کودکان ۸ تا ۱۰ ساله مدرسه شاهد شهید اکبرپور شهرساری که تعدادشان ۱۴۰ نفر بود. نمونه آماری پژوهش ۳۰ نفر از کودکان این مدرسه بود که به صورت در دسترس انتخاب شد. روش گردآوری داده ها شامل: کتابخانه ای و میدانی بوده است. ابزار گردآوری داده ها در این تحقیق سه پرسشنامه استاندارد بوده است. پرسشنامه اضطراب بک (BID) (۱۹۹۰)، پرسشنامه مهارت های ارتباطی استاندارد جرابک (۲۰۰۴) و محتوای آموزشی بازی درمانی با رویکرد گشتالت درمانی (۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای) که روایی ابزارها با استفاده از نظر استاد راهنما مورد تائید قرار گرفته است. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، به دو روش توصیفی و استنباطی از طریق نرم افزار SPSS انجام شده است. برای تجزیه و تحلیل داده های آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس استفاده شد.

Keywords:

بازی درمانی , اضطراب , مهارت های ارتباطی