آسیب شناسی شیوه های یاددهی- یادگیری درس هدیه های آسمان در مدارس ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف شناسایی آسیب های شیوه های یاددهی- یادگیری درس هدیه های آسمان در مدارس ابتدایی انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی - مقطعی بود. برای گردآوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه و مصاحبه نیمه سازمان یافته و نمونه گیری هدفمند با روش گلوله برفی استفاده شد. افراد نمونه ۵۵ نفر معلمان مدارس ابتدایی و اساتید حوزه و دانشگاه که از محتوای کتب درسی هدیه های آسمانی و شیوه های تدریس آن آگاهی داشتند، انتخاب شدند. فرضیه های تحقیق متشکل از سنجش میزان تناسب شیوه های یاددهی-یادگیری درس هدیه های آسمان با مولفه های: (۱ اهداف آموزش و پرورش (۲ اصول تربیت دینی (۳ محتوا (۴ روشهای ارزشیابی (۵ تخصص معلمان و (۶ میزان همکاری خانواده بود. برای جمع آوری اطلاعات علاوه بر توزیع پرسشنامه محقق ساخته که حاوی ۱۴ سوال بسته پاسخ و یک پرسش بازبود، در مواردی از مصاحبه نیمه سازمانیافته استفاده شد. یافته ها نشان داد، بیشترین آسیب مربوط به عدم تناسب شیوه های یاددهی- یادگیری با دو مولفهی تخصص معلمان و اهداف آموزش و پرورش می باشد. دیگر آسیبهای شناسایی شده به حوزه ی خانواده و اصول تربیت دینی و روشهای ارزشیابی اختصاص می یابد که در بین این آسیبها، مولفه روشهای ارزشیابی از کمترین میزان آسیب برخوردار است.

Keywords:

آسیب شناسی , شیوه های یاددهی- یادگیری , درس هدیه های آسمان , تربیت دینی