تشخیص تقلب در صورتهای مالی با استفاده از مدل دیچو

کشف تقلب در گزارشگری مالی از اهمیت بسیاری برخوردار است به گونه ای که نادیده گرفتن آن میتواند زیانهای مالی و غیر مالی بسیاری را به افراد و سازمانها وارد کند. در این پژوهش سعی شد تا با استفاده از مدل دیچو و همکاران (۲۰۱۱) به کشف تقلب در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شود. لذا با جمع آوری اطلاعات و داده های مالی ۱۰۰ شرکت از صنایع مختلف، طی قلمرو زمانی ۱۳۹۲ الی ۱۳۹۶، به بررسی تعیین توانایی این مدل در کشف تقلب پرداخته شده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت از نوع توصیفی – همبستگی است و نیز برای جمع آوری داده ها از روش کتابخانه ای و اسناد کاوی استفاده شده است.در ضمن این پژوهش از نوع پژوهش های پس رویدادی است و برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار اکسل استفاده شده است. در بررسی کلی می توان بیان کرد میزان توانایی تفکیک کلی مدل دیچو و همکاران (۲۰۱۱) در تشخیص گزارشگری متقلبانه ۴۹,۶درصد است. تحلیل کلی نتایج، نشان دهنده این موضوع است که علی رغم وجود مبانی نظری معتبر و قابل استناد، به نظر می رسد با توجه به فرضیه تبیین شده این پژوهش، امکان کشف تقلب مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از مدل دیچو و همکاران (۲۰۱۱) وجود ندارد.

Keywords:

تقلب , مدل دیچو , گزارشگری مالی متقلبانه