بررسی استقرار نظام ریاستی یا پارلمانی با توجه به وضعیت فرهنگی، اجتماعی و سیاسی در نظام جمهوری اسلامی ایران

در بیشتر نظام های دنیا شیوه حکومتی بر اساس شرایط فرهنگی و اجتماعی کشورها چیدمان یافته است. بر همین اساس نیز در ایران بعد از انقلاب الگوی مردم سالاری دینی در اداره کشور در مقابل الگوهای سیاسی رایج، شکل گرفت. در نظام های مختلف اشکال مختلفی از ساختار حکومتی شکل گرفته است. در ایران، نظام ریاستی- نیمه پارلمانی حکم فرماست که بعد از سه دهه نقاط مثبت و منفی زیادی را با خود به ارمغان آورده است. که منجر به ایجاد و شکل گیری جهت گیری های برای تغییر نظام یا اصلاح ساختار کنونی برای رفع کردن نقاط منفی و تقویت نقاط مثبت شده است. برخی به اصلاح رفتارها و روابط بین قوای حاکم به عنوان راه حلی فراتر از تغییر قانون اساسی چشم دوخته اند. بااین حال هر نظام حکومتی بر مینای وضعیت موجود خود در جو فرهنگی و اجتماعی که در آن قرار دارد شکل می گیرد و ادامه مسیر خود را می پیماید. حال باید به ایران امروز نگاه دوباره انداخته شود و دید که آیا خود را برای تغییر و تحول در قانون اساسی خود ایجاد کرده است یا اینکه هنوز ظرفیت و گنجایش این تغییر را ندارد و همان مولفه های که به نظام کنونی ختم شده است و بر ایجاد آن اثرگذار بوده وجود دارد.

Keywords:

ریاستی , پارلمانی , ایران , فرهنگی , سیاسی