بررسی وضعیت و علل کاهش تعاملات اجتماعی در جهت ارتقای کیفیت آن در فضاهای باز و نیمه باز مجتمع های مسکونی

یکی از معضلات مسکن به خصوص مجتمع های مسکونی عدم توجه به مبحث تعاملات اجتماعی است تجارب گذشته در طراحی مجتمع های مسکونی بیانگر این واقعیت است که به صورت اصولی به این مورد توجه نشده است هدف پژوهش پیش رو ارائه راهکارهایی برای ارتقاء تعاملات اجتماعی در مجتمع های مسکونی است. در این خصوص با روش تحقیق کیفی و با استفاده از مدارک کتابخانه ای و اسناد مرتبط و بررسی و نقد و تحلیل نمونه ها و تجارب گذشته سعی بر این بوده تا روش ها و راهکارهایی در جهت افزایش تعاملات ساکنین مجتمع های مسکونی ارائه کرد.در این خصوص با افزایش مشاعات ساختمان و هویت بخشی به فضاهای مابین واحدهاو فضاهای باز و نیمه باز موجود در مجتمع ها و همچنین نگاهی امروزی به مبحث حیاط مرکزی تلاش شده تا افراد را به استفاده از فضاهایی اشتراکی در بین واحد ها تشویق کرد. جانمایی حیاط مرکزی در سیرکولاسیون حرکتی در داخل و دسترسی آسان به آن باعثخواهد شد تا میزان و رغبت استفاده از آن افزایش یافته و در نتیجه تعاملات اجتماعی بین افراد نیز تحقق یابد.علاوه بر این موارد استفاده ی بجا و اصولی از فضای سبز و ایجاد فضاهای سبز اختصاصی هر بلوک نقشی انکار نشدنی در افزایش تعاملات ساکنین خواهد داشت در این خصوص سعی شده با بهره گیری از فضاهای سبز در فضاهای میانی واحد ها و همچنین محوطه سازی اصولی زمینه افزایش تعاملات اجتماعی را فراهم کرد.

Keywords:

تعاملات اجتماعی , فضاهای باز , فضاهای نیمه باز , مجتمع های مسکونی-