اثرات مسیرهای چوبکشی بر روی ترکیب و تنوع زیستی زادآوری درختی (مطالعه موردی: جنگلهای سری گردشی، حوزه چوب و کاغذ مازندران)

حمل و نقل چوب از کنار کنده به کنار جادههای جنگلی و دپوها عمدهترین و پرهزینهترین فاز عملیاتی در امر بهرهبرداری است که نیاز به شبکه تقریبا متراکمی از جادههای جنگلی و مسیرهای چوبکشی دارد. بررسیهای انجام شده در اکوسیستمها نشان میدهد که جادهها اثر مستقیم و غیر مستقیمی را روی پوشش گیاهی زیراشکوب همجوار دارد. بدین منظور تحقیقی در سری با نام گردشی شهرستان ساری انجام شد. بصورت انتخابی شرایط مشابه از نقطه نظر شرایط توپوگرافی، شیب و جهت مشخص گردیده و از 10 ترانسکت عمود بر مسیر برای نمونه برداری تا عمق 100 متری استفاده شد، تعداد و ترکیب زادآوری درختان و شاخص های تنوع زیستی سیمپسون و شانون -وینر و غنای منهنیک و مارگالف در پلات های مربعی، روی این ترانسکت ها درفواصل 20 ، 60 و 100 از لبه جاده اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که شاخص های تنوع زیستی در سطح 95 درصد معنی دار نیست. مقایسه شاخص های غنا نیز اختلاف معنی داری را نشان نمی دهد. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که چوبکشی داخل جنگل بر اساس اصول انجام شده چرا که بعد از 1سال پس از انجام عملیات چوبکشی تغییری در تنوع و ترکیب زادآوری گونههای چوبی مشاهده نشده است.

Keywords:

مسیرهای چوبکشی , تنوع زیستی , ترانسکت , تاثیرات اکولوژیکی