لهراسپ بیگانه، سگزیان ایرانی بررسی مفهوم «ایرانیان» در مصراع «همه کشور ایرانیان را دهم»
Publish place: Ancient Persian literature، Vol: 11، Issue: 2
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 386
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CLASS-11-2_003
تاریخ نمایه سازی: 7 تیر 1400
Abstract:
نگارنده در جستار پیش رو میکوشد تا با استفاده از منابع دوره اسلامی و به روش توصیفی تحلیلی، مقصود اسفندیار از واژه «ایرانیان» را در این مصراع: «همه کشور ایرانیان را دهم» که در هنگام گلهگزاری از گشتاسپ نزد مادرش میگوید، روشن سازد. بسیاری از پژوهندگان شاهنامه این پرسش را مطرح کردهاند که مگر ایران در زمان گشتاسپ در دست ایرانیان نبوده است که اسفندیار میخواهد پس از گرفتن آن از پدر، آن را در اختیار ایرانیان گذارد؟ نتیجه پژوهش نشان خواهد داد که پهلوانان عهد کیخسرو، گویا از آنجا که لهراسپ، پدربزرگ اسفندیار، کیش صابئی دارد (در شاهنامه نشانههایی از آن آمده و در منابع دیگر به صابئی بودن او به آشکار اشاره شده است) و با بیگانگانی چون بختالنصر بابلی، پیوندهایی بسیار نزدیک داشته است، او را نانژاده و بیگانه میپنداشتند. اسفندیار در مصراع یادشده و در تقابل با پدرش، میخواهد همین موضوع را پیش کشد؛ پس «ایرانیان» در سخن او یعنی پهلوانان سیستان؛ زیرا پارتها که خاندان زال و گودرز از آناناند، سرزمین خود و پیرامون آن را ایرانشهر میگفتند و سیستان را میتوان با توجه به شواهدی که خواهد آمد، در پیوند با ایرانویج (پهنه ایرانی) دانست.
Authors
حمیدرضا اردستانی رستمی
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :