بررسی تاثیر آب شور بر گرفتگی برخی قطره چکان های مورد استفاده در ایران

گرفتگی قطره چکانها یک مشکل جدی است که می تواند افزایش هزینه نگهداری و مقدار آب مصرفی، کاهش یکنواختی توزیع آب و عدم اعتماد کاربران را درپی داشته باشد. از طرفی حجم زیادی از منابع آب زیرزمینی مناطق مختلف کشور از جمله استان کرمان شور و لب شور است و در سالهای اخیر بدلیل برداشت های بیش از حد مجاز ، افت کیفی آبهای زیرزمینی در حال افزایش می باشد. به منظور ارزیابی تاثیر آب شور بر گرفتگی قطره چکانهای داخل خط، میکروفلاپر، توربو، روی خط و نوارتیپ ، آزمایشی در ۵ خط ۲۰ متری که هر خط شامل ۵۰ قطره چکان بود در زمینی به ابعاد ۲۵ × ۸ متر و با شوری آب  dS/m۸ اجرا گردید. محل انجام آزمایش روستای کاظم آباد چترود استان کرمان و زمان آن سالهای ۸۱-۱۳۸۰ بود. در طول آزمایش پارامترهای متوسط دبی قطره چکانها، یکنواختی پخش۲ (EU)، ضریب یکنواختی کریستیانسن۳ (CU ) و ضریب تغییرات قطره چکان۴ (CV ) به تعداد ۱۵ بار محاسبه گردید. نتایج نشان داد که پس از آخرین اندازه گیری، قطره چکانهای داخل خط و میکروفلاپر ۲ درصد، روی خط ۱۰ درصد، توربو ۱۸ درصد و چکاننده های نوار تیپ ۶۸ درصد دچار گرفتگی کامل ناشی از رسوبات املاح مختلف شدند. گرفتگی قطره چکانها و پراکندگی آبدهی آنها از مقدار متوسط، باعث کاهش متوسط آبدهی قطره چکانها، یکنواختی پخش و ضریب یکنواختی کریستیانسن و افزایش ضریب تغییرات قطره چکان گردید. قطره چکانهای روی خط، توربو و نوارهای تیپ به دلیل گرفتگی زیاد در حالت استفاده از آب شور قابل توصیه برای کاربرد در این شرایط نیستند ولی با مدیریت صحیح میتوان از قطره چکانهای میکروفلاپر و داخل خط در شرایط آب شور استفاده کرد.

Keywords:

قطره چکان , آب شور , گرفتگی , یکنواختی پخش