طراحی ساختمان های اقامتی–گردشگری با توجه به شرایط محیطی جزایر مرجانی ایران؛ نمونه مورد مطالعه جزیره هندورابی abstract
بیان مسئله: توسعه
گردشگری در ایران بدون توجه به میراث زیست بومی و پاسخگویی معماری به شرایط محیطی انجام می شود. توسعه پایدار
گردشگری ساحلی در جزایر مرجانی، نیازمند رعایت ملاحظات زیست محیطی، کاهش هزینه ها در تامین
انرژی و ایجاد شرایط
آسایش برای افراد است. سوال تحقیق: چگونه می توان با در نظر گیری عوامل تاثیر گذار نظیر فرم، محل و جهت قرارگیری ساختمان، تعبیه سایبان، رنگ بنا، جنس دیوارهای پیرامونی و نحوه زون بندی فضاهای داخلی، گامی موثر در انطباق با اقلیم گرم و مرطوب، افزایش کارائی انرژی، و کاهش تاثیرات نامناسب سوخت های فسیلی برداشت؟ اهداف تحقیق: از آنجا که در توسعه کالبدی سواحل گردشگرپذیر، ساختمان ها، بیشترین مصرف کننده
انرژی و نیز تولید کننده زباله، فاضلاب و آلودگی های محیطی هستند، ارایه راهکارهای مناسب در جهت اصلاح الگوی مصرف و کاهش آلایندگی ضروری می باشد. عدم توجه به حساسیت زیست محیطی این جزایر آسیب های جبران ناپذیری به اکوسیستم دریا - خشکی وارد می کند. در این پژوهش با بررسی زیست بوم جزیره مرجانی هندورابی و توجه به پارامترهای اقلیمی و محیطی آن، الگویی بهینه برای طراحی و یا بهسازی ساختمان های اقامتی –
گردشگری با رویکرد به کارگیری روش غیرفعال و در جهت کاهش بار سرمایش، هزینه های
انرژی مصرفی و میزان آلاینده های ناشی از تولید برق ارایه شده است. روش تحقیق: بر اساس تحلیل زیست اقلیمی و انرژی، و نیز رابطه ساختمان و محیط بر اساس مشاهدات میدانی و
شبیه سازی بوده است. با استفاده از نرم افزار تحلیل گر محیطیDesign Builder در شرایط غیر پویا، میزان نیاز به
انرژی در داخل و خارج بررسی و تحلیل می گردد. مهم ترین یافته ها و نتیجه گیری تحقیق: نتیجه این پژوهش نشان داد که توجه به جداره خارجی و الحاق عناصر معماری-همساز با اقلیم- به ساختمان های موجود می تواند بخش مهمی از میزان
انرژی مورد نیاز را از طریق تعامل با محیط تامین و مقادیر آن را کاهش دهد. تحلیل دادهها از مدل ایجاد شده نشان داد که روش های به کارگیری سایبان های ترکیبی افقی و عمودی، ایجاد حفاظ های تهویه پذیر بر روی پنجره ها، رواق های پیوسته، مصالح سبک، عایق های همگن و پلیمری، بهره گیری از آترویم و چرخش به سمت بادهای ساحلی تا ۷۵ کیلووات ساعت بر متربع در سال از هزینه تولید
انرژی و بار سرمایشی ساختمان می کاهد. همچنین اعمال راهبردهای زیست محیطی در طراحی معماری به طور مستقیم منجر به کاهش تولید گازهای گلخانه ای تا ۱۲۶ تن در سال می گردد.