نقش مدیریت آبیاری مشارکتی درتوسعه آبرسانی وتامین مالی سیستم های آبیاری

با ظهور بخش خصوصی و نقش در حال تغییر خود آبیاری، مشارکت خصوصی عموم احتمال زیاد رو به ظهور است. روءسای آب کاربر در آندرا پرادش به وضوح یک فضای سیاسی که منجر به روابط و ترتیبات جدید شده است را اشغال کرده اند. دامنه و شخصیت انجمن های آب کاربر باید بزرگ تر شوند تا به تمرکز بر روی مسائل مربوط به تحویل بهتر خدمات، مدیریت یکپارچه منابع آب حوضه و مدیریت حوضه آبریز منجر شوند. توسعه پایدار انجمن های آب کاربر کلید موفقیت آن ها است. مدیریت آبیاری مشارکتی فرصتی برای اصلاحات در بخش آبیاری فراهم می کند.اثر متقابل آبهای زیرزمینی با آب شناسی سطحی، سوء مصرف و فروسایی نشان دهنده ی نیاز به ادغام مدیریت آبیاری و توسعه در یک چارچوب معقولانه برای مدیریت منابع آبی می باشد. ممکن است به اثبات برسدکه مشکلات دوگانه ی تخصیص آب و مدیریت محیط زیست، نیروهای محرک در تبدیل چشم انداز ساختاری محدود بنگاه های آبیاری به نقش های وسیع تر نظارتی و تسهیلی می باشند.تحول تاریخی توسعه آبیاری از یک فعالیت اشتراکی به یک فعالیت عمومی منجر به ساخت و ساز سیستم های آبیاری بزرگ شد که در طول زمان به کارگیری و حفظ آن ها دشوار بود و پایداری آن ها به دلیل نحوه سازماندهی و روش کم بازده و مشکلات مختلف مربوط به آب، تحلیل می رفت. دوره ۱۹۷۰-۱۹۵۰، توسعه مقیاس بزرگ آبیاری و پس از آن یک مرحله از بهبود آبیاری در طول دهه های ۷۰ و ۸۰ را شاهد بود.

Keywords:

مدیریت , آبیاری مشارکتی , آبرسانی