بررسی تاثیر مالوفات ذهنی پیرنیا در ریشه یابی واژگان اصول معماری ایرانی_اسلامی
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 279
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SMB-8-12_005
تاریخ نمایه سازی: 8 تیر 1400
Abstract:
محمد کریم پیرنیا از بارزترین تاریخ پژوهان معماری ایرانی است که توانست با بهره از هوش زبانیخود، مانیفست۱ معماری ایرانی را بنویسد و تفکری پایبند به این معماری پایهگذاری نماید. او اعتقاد داشت که معماری ایرانی-اسلامی با توجه به عیار خود همواره حرفی برای گفتن دارد، ولی در این حین وفور و هجمه معماری غرب، معماری این سرزمین را وارد ورطههای سهمگین و دچار خودباختگیماهیتی کرد. لیکن، سیل غربزدگی توسط قلمفرسایی تعدادی از پژوهشگران ایرانی تا حدودی عقب نشینی کرده و دست از طغیان بلامعارض خود برداشت، در این میان اشخاصی چون سلطان زاده، کسمایی، شاطریان، بیدهندی، نادری و... پایه و اساس معماری ایرانی-اسلامی را زنده نگاه داشتند و جنبههای انشایی آن را احیا نمودند و تعدادی نیز کوشیدند تا این جنبههای انشایی را در قالب خبری به منصه ظهور برسانند. حال تلاش بر آن است که با بهرهگیری از روش تفسیری-تاریخی و پی بردن به روش میدانی پیرنیا در جهت کشف واژگان محلی به کمک مردم و دانشآموختگان در قالبی تفسیرگرا به ریشهیابی این واژگان دستیافت، واژگانی محلی و بومآورد که با برداشتهای ذهنی پیرنیا در باب معماری ایرانی-اسلامی در موازنه کامل قرار داشته تا بتوان به خروجی جهتمندی در باب این واژگان در قالب اصول معماری این مرز و بوم پی برد، تا در این مسیر بتوان به پاسخ پرسشی چون، مالوفات ذهنی پیرنیا چگونه در جهت تدوین واژگانی بوم آورد توانسته به اصول معماری ایرانی-اسلامی مبدل شود، دست یافت؛ زیرا ایشان هیچگاه به شیوه و روش تدوین این اصول به شکل اخباری تاکید ننمود و در چارچوب تنظیم آنها در قالب انشایی سعی کرد راه را فراروی پژوهشگران و معماران آتی بازگذارد تا آنها با بهره از قدرت تحلیل و استنتاج فکری خود بتوانند تلفیقی مابین این اصول با عرصه ساختاری فضایی امروزی ایجاد نمایند که این خود در حفظ مانیفست ارائه شده و تکامل آن در گذر زمان موثر بوده تا معماری این مرز و بوم را به استیلای خودش برساند و در جلوگیری از رشد معماران بیوطن تاثیرگذار باشد.
Keywords:
Authors
هیراد حسینیان
گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین.
حسین سلطان زاده
گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران.
سارا کلانتر
گروه آموزشی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند، تهران.