تحلیل نقش سرمایه اجتماعی در توانمندسازی و بهبود عملکرد مسئولان شهری (مطالعه موردی: کارکنان شهرداری ناحیه دو، منطقه پنج شهر تهران)

سرمایه اجتماعی به عنوان عاملی مهم در نحوه عملکرد مدیریت، یکی از مفاهیم نوین توسعه شمرده میشود که از طریق ارتباط متقابل بین افراد منجر به توسعه فرهنگی جامعه میگردد. سرمایه اجتماعی در قالب یک مفهومی نظری با متغیرهای گوناگونی همانند مشارکت، اعتماد، انسجام اجتماعی و روابط متقابل در ارتباط میباشد . حال از آنجایی که مدیریت شهری به عنوان مهمترین نهاد اداره کننده شهر به طور مستقیم با شهروندان در ارتباط میباشد، نقش قابل توجهی در بهره گیری از سرمایه اجتماعی شهروندان دارد؛ امروزه با گسترش روزافزون جمعیت شهری که در تداوم خود نیازهای جدید و متنوعی از شهروندان را در پی دارد، دیگر شیوه های مدیریت ستنی با نگرش تک بعدی از بالا به پایین کارایی نداشته و مسئولیت مدیران شهری را در ایجاد ارتباط دوسویه و بهره مندی از ظرفیتهای اجتماعی حایز اهمیت مینماید.بر این اساس بر حسب شرایط پیچیده کنونی، مدیریت شهری در حوزه مسئولیتها و وظایف خود دیگر نمیتواند دیدی صرفا خدماتی داشته باشد؛ بلکه می بایست با نگرشی جامع، از پتانسیل شبکه های روابط جمعی، مشارکت مردمی وبرنامه ریزی با مردم، نه برای مردم استفاده نماید.هدف از انجام این پژوهش " تحلیلی بر نقش سرمایه اجتماعی در توانمندسازی و بهبود عملکرد مسئولان شهری" در شهرداری ناحیه ۲، منطقه ۵ شهر تهران است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی و پیمایشی است. جامعه آماری این تحقیق شامل مدیران و کارشناسان شهرداری ناحیه ۲ در منطقه پنج تهران با حجم نمونه ۵۲ نفر میباشد . نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر آن است که سرمایه اجتماعی با مولفه های اعتماد، مشارکت، و انسجام اجتماعی به طور کلی بر توانمندسازی مسئولان شهری اثرگذار است و رابطه مثبت و معناداری با آن دارد.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , اعتماد اجتماعی , مشارکت اجتماعی , انسجام اجتماعی , توانمندسازی , عملکرد