برنامه ریزی و طراحی منظر مجتم های مسکونی با تاکید بر ارتقاء کیفیت زیستی محیط (نمونه موردی: شهرک دانشگاه علوم پزشکی تهران، سعادت آباد)

بخش بزرگی از جوامع شهرنشین در مجتمع های مسکونی و شهرک های واقع در حریم شهری اسکان داده شده اند. تجمعجمعیت در این مجتمع ها و محدودیت اراضی بستر آنها زمینه کاهش کیفیت زیستی را در اغلب آنها بوجود آورده است. ازسویی این مجتمع ها بخش مهمی از مناظر شهری را دربر می گیرند. مناظر شهری که ترکیبی از سیستم های فیزیکی،زیستی و انسانی هستند، از پیچیدگی های بسیاری برخوردارند. در این سیستم پیچیده، حضور طبیعت بعنوان ماتریکسدربرگیرنده عناصر شهری و لحاظ نمودن توان های محیطی سازنده شهرها در پایداری محیط های شهری و ارتقاء کیفیتزیستی شهرها اهمیت بسیاری دارد. مجموعه مسکونی دانشگاه علوم پزشکی تهران در حاشیه شمال غربی شهر تهران و دردامنه کوهستانی ارتفاعات البرز واقع شده است. این مجموعه در شهرک بام تهران قرار دارد که از شرق به تپه های اوین،از غرب به تپه های فرحزاد و از جنوب به منطقه سعادت آباد منتهی می شود. این مقاله بر آن است تا به بررسی پارادایمنظری جدید و الگوهای نوین منتج از آن از طریق بررسی کتابخانه ای بپردازد. با توجه به ضرورت مستندسازی تغییراتدر ساختار منظر منطقه، علاوه بر مطالعه اسناد،کتب و مدارک موجود و بررسی مطالعات انجام گرفته توسط متخصصین ویا ارگانها و سازمانهایی چون شهرداری و ...، با انجام برداشت های تخصصی میدانی و بهره گیری از عکس های هوایی و نقشههای منطقه به مطالعه سیر تغییرات منظر از گذشته تاکنون پرداخته شده است. سپس با روش تحلیلی- قیاسی منابع دستدوم مطالعاتی و با روی هم گذاری لایه های مطالعاتی در محیط GIS ، تحلیل و آنالیز مطالعات صورت گرفته مطلوب درقالب لایه های اطلاعاتی انجام گردیده است. در نهایت پس از جمع بندی اطلاعات، طراحی شهرک مورد نظر و نقشه هایاز مقیاس کوچک تا بزرگ تهیه گردید.

Keywords:

طراحی محیط زیست , توسعه پایدار , منظر شهری , طراحی شهرک مسکونی , مجموعه مسکونی دانشگاه علوم پزشکی تهران