مقایسه داوری در تجارت الکترونیک در نظام حقوقی ایران و قانون داوری تجارت بین الملل

هدف پژوهش حاضر مطالعه مقایسه داوری در تجارت الکترونیک در نظام حقوقی ایران و قانون داوری تجارت بین الملل می باشد. روش تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی می باشد. در این مقاله به بررسی این سوال اساسی پرداخته می شود که داوری در تجارت الکترونیک در نظام حقوقی ایران و قانون داوری تجارت بین الملل مطابقتی وجود دارد؟ امنیت حقوقی اولین دغدغه و نگرانی در مورد قراردادهای الکترونیکی در فضای مجازی می باشد. امنیت قراردادهایی که بصورت آنلاین با مشتریان خارجی منعقد می شود، بی تردید جنبه نگران کننده ی فعالیت کنونی تجارت الکترونیکی است. این امر هدف و انگیزه پژوهش حاضر است که به طور کامل به تعیین مرجع صالح رسیدگی و قانون قابل اعمال در قراردادهای تجاری الکترونیک با اعمال قواعد حقوق بین الملل خصوصی اختصاص یافته است. لازم به ذکر است موضوع این نوشتار همه پرسش ها و مسایل مرتبط با حوزه قراردادی را در بر نمی گیرد. در واقع این پژوهش در مورد مسئله (قانون قابل اعمال) و (مرجع صالح رسیدگی کننده) متمرکز می باشد. بنابراین، در این جا بحث از مسائل خاص اهلیت طرفین، شکل و شیوه اثبات سند و همچنین شیوه های پرداخت نمی باشد. این قبیل به مسائل مربوط به قواعد خاص تجارت الکترونیک (امضای الکترونیکی، پول الکترونیکی) است که از موضوع ما خارج است. همچنین بحث حق پدید آورنده و حقوق مرتبط با آن به علت داشتن قواعد خاص از موضوع پژوهش کنونی کنار گذاشته شده است.

Keywords:

داوری , تجارت الکترونیک , نظام حقوقی ایران , قانون داوری تجارت بین الملل.