مطالعه بارشها و سیلها و تبیین نتایج آن در سیستم هشدار و مدیریت ریسک (مطالعه موردی استان بوشهر)

در ایران از سال 1331 تا سال 1380 در مدت 50 سال 3700 مورد رخداد سیل گزارش شده، از این تعداد 1937 مورد آن مربوط به ده سال آخر می باشد که با توجه به خسارات جانی و مالی سیلها اهمیت تحقیق در زمینه سیلها روشن می باشد. یکی از موارد مهم در بررسی داده های بارش یک منطقه استفاده از روش میانگین متحرک (Moving Average) می باشد و از منحنی ها و نتایج بدست آمده می توان فهمید ک ه در دوره های زمانی 33، 11 و 120 ساله در یک دوره ترسالی قرار داریم یا خشکسالی . طبق تحقیق انجام شده در یک دوره 53 ساله، دوره های 11 ساله و 33 ساله ترسالی و خشکسالی استان بوشهر مشخص گردیدند و مشخص شد که دوره 33 ساله خشک (خشکسالی) که با کاهش بارندگی همراه بوده در سال 1993 به پایان رسیده و تحقیقا از سال 1994 الی 2027 ساله خشک (خشکسالی) که با کاهش بارندگی هرماه بوده در سال 1993 به پایان رسیده و تحقیقات از سال 1994 الی 207 میلادی (1406 ه.ش) بوشهر در معرض یک دوره 33 ساله ترسالی می باشد که در راس آن باید به 2 دوره ترسالی 11 ساله 1994 تا 2005 و 2016 تا 2027 توجه خاصی نمود زیرا شدیدترین حالت ترسالی یا خشکسالی زمانی است که منحنی های سینوسی دوره های 11، 33 و 120 ساله ترسالی یا خشکسالی با هم انطباق می یابند که با افزایش بارندگیها، پرآبی دریاچه ها و رودخانه ها، سیلها، فرسایش و یا خشکسالی و همراه می باشند. آمار و نتایج حاصل از این بررسی ها را می توان در مدیریت شهری، سوانح و ریسک و سیستمهای هشدار استفاده نمود.