تحلیل آماری تاثیر محدودیت ترافیکی COVID ۱۹ بر آلودگی هوا (مطالعه موردی: کلانشهر تهران)

آلودگی هوا متاثر از عوامل مختلفی می باشد که وسایل نقلیه یکی از مهمترین عوامل است. در شهرهای پر جمعیت جهان نظیر تهران،آلودگی یکی از معضل های زندگی برای بشر تبدیل شده است که مسئولان ذیربط وظیفه ی بکارگیری استراتژی های مناسب جهتجلوگیری از افزایش آلودگی در سطح شهر را دارند. یکی از بهترین استراتژی ها جهت جلوگیری از افزایش آلودگی هوای ناشی ازوسایل نقلیه، استفاده از محدودیت ترافیکی می باشد.در حال حاضر با شیوع بیماری کرونا و محدودیت ترافیکی بر سطح شهرهای مختلف، آلودگی هوا دستخوش تغییرات شده است. در اینتحقیق با استفاده از داده های هواشناسی (دمای هوا) و کیفیت هوا که از پایگاه دادهای هواشناسی تهران استخراج گردیده، یک تحلیلآماری با استفاده از مدل رگرسیونی از داده های تاریخ ۱۳۹۹/۰۸/۱۵ الی ۱۳۹۹/۰۹/۱۵ که پانزده روز دوم این تاریخ محدودیت ترافیکیاعمال گردید، انجام گرفت که در نتیجهی این تحلیل محدودیت ترافیکی تغیرات آنچنانی در کیفیت هوا ایجاد نکرده و با تحلیل رگرسیونبه این نتیجه دست یافته شد که همبستگی بین دمای هوا و آلاینده های هوا در تمام موارد حدود ۱۹ درصد بوده و بیشترین تاثیر دمایهوا با توجه به تحلیل آماری مربوط به آلاینده PM ۲.۵ با ضریب ۵.۳۲ و کمترین تاثیر مربوط به آلاینده SO۲ با ضریب ۱.۰۷۶ می باشد.

Keywords:

آلودگی هوا , محدودیت ترافیکی , COVID ۱۹ , رگرسیون خطی