نقش میانجی بی تفاوتی سازمانی در رابطه میان فلات زدگی شغلی با سلامت اداری کارکنان ادارات آموزش و پرورش شهر تبریز

منابع انسانی وفادار و سازگار با اهداف و ارزش های سازمانی که فراتر از وظایف مقرر در شرح شغل خود فعالیت کند، عامل مهمی در اثربخشی سازمانی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان فلات زدگی شغلی با سلامت اداری کارکنان با نقش میانجی بی تفاوتی سازمانی انجام شد. روش تحقیق توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری همه کارکنان ادارات آموزش وپرورش شهر تبریز بودند که بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد ۲۴۵ نفر به عنوان نمونه مورد مطالعه به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. در تحقیق حاضر از پرسشنامه های استاندارد فلات زدگی شغلی تامی و همکاران (۱۹۹۹)، بی تفاوتی سازمانی دانایی فرد و همکاران (۱۳۸۹) و سلامت اداری هوی و فیلدمن (۱۹۹۶) استفاده شد که روایی آن ها توسط صاحب نظران دانشگاهی مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن ها نیز از طریق آزمون ضریب آلفای کرونباخ برای متغیرهای بی تفاوتی سازمانی فلات زدگی شغلی و سلامت اداری به ترتیب ۰.۹۳، ۰.۷۵ و ۰.۹۶ به دست آمد و مورد تایید قرار گرفت. به منظور تحلیل داده ها از تکنیک معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار آماری Lisrel و نیز نرم افزار آماری Soss۲۶ استفاده شد. یافته های کمی حاصل از آزمون فرضیه پژوهش نشان داد که میان فلات زدگی شغلی و بی تفاوتی سازمانی با سلامت اداری کارکنان رابطه منفی و معناداری وجود دارد و بی تفاوتی سازمانی در رابطه میان زدگی شغلی با سلامت اداری نقش میانجی داشته است.

Keywords:

بی تفاوتی سازمانی , فلات زدگی شغلی , سلامت اداری