اثر متمرکز ساختن توجه به نشان های مربوط و نامربوط و خودآگاهی بر دقت ضربات پنالتی فوتسال

هدف از این تحقیق  بررسی اثر متمرکز ساختن به نشانه های توجهی مربوط و نامربوط و خودآگاهی بر دقت شوت فوتسال دختران دانش آموز بود. آزمودنی ها ۴۸ نفر از دختران دانش آموز(۱۵-۱۸ سال)) که به صورت نمونه در دسترس انتخاب و براساس مقیاس خودآگاهی در چهار گروه ۱۲ نفره خودآگاهی بالا –توجه مربوط به تکلیف؛ خودآگاهی بالا- توجه نامربوط به تکلیف؛ خودآگاهی پایین – توجه مربوط به تکلیف؛ خودآگاهی پایین – توجه نامربوط به تکلیف قرار گرفتند. تکلیف آزمون شوت مور کریستین بود. این پژوهش طی ۸ هفته و هر هفته۲جلسه و هر جلسه ۱۶ کوشش (۴بلوک ۴تایی) انجام شد. قبل از شروع آموزش ،پیش آزمون و بعد از پایان آموزش ،پس آزمون(۱۶ کوشش )از آزمودنی ها گرفته شد. نتایج آزمون t مستقل نشان داد که افراد گروه خودآگاهی بالا- توجه مربوط نسبت به گروه خود آگاهی بالا- توجه نامربوط و گروه خودآگاهی پایین- توجه مربوط نسبت به گروه خود آگاهی پایین- توجه نامربوط عملکرد بهتری در دقت شوت فوتسال داشتند. نتایج تحلیل واریانس دو راهه نشان داد دو گروه توجه مربوط خودآگاهی بالا و پایین به طور معنی داری عملکرد بهتری نسبت به دو گروه توجه نامربوط خودآگاهی بالا و پایین داشتند همچنین بین دو گروه توجه مربوط- خودآگاهی بالا با توجه مربوط- خودآگاهی پایین و همچنین بین دو گروه توجه نامربوط- خودآگاهی بالا با توجه نامربوط- خودآگاهی پایین تفاوت معنی داری دیده نشد. با توجه به یافته های تحقیق می توان گفت  در افراد مبتدی ،توجه کردن به نشانه های مربوط و نامربوط برای اجرای مهارت هایی که مستلزم دقت هستند مفید می باشد، همچنین توجه به نشانه های مربوط نسبت به نشانه های نامربوط در افراد مبتدی با خودآگاهی بالا و پایین باعث عملکرد بهتر می شود. 

Keywords:

توجه مربوط , توجه نامربوط , خودآگاهی , ضربه پنالتی