حکمرانی خصوصی، با تاکید بر مبانی فلسفی

از دیرباز مفهوم حکومت، مورد توجه پژوهشگران بوده و در دیدگاه های جدید، حکمرانی مفهومی نوپا است که با مبانی خاصخود توانسته در تقابل حکومت، به جایگاه در خور توجهی برسد. حکمرانی خصوصی، گونه ای از انواع حکمرانی است که برمفهوم بازار آزاد و دیدگاه های اقتصاد نئولیبرالیستی برخاسته از روابط بین الملل تاکید م یکند. به این دلیل که بخش خصوصی،در بسیاری از موارد توانسته است عملکرد کاراتری از دولت داشته باشد، توانسته نوع مطلوبتری از اعمال قدرت کثرت گرایی راایجاد نماید. گرچه حکمرانی خصوصی موجب کاهش مقررات سنتی و افزایش بازیگران غیردولتی شبکه ای شده که موجبتضعیف نقش دولت می شود، اما بر استاندردهای بین المللی، مشارکت خط مشی گذاری و جامعه مدنی تاکید می کند. در اینپژوهش، ضمن توجه به سیر تطور مطالعات حکمرانی خصوصی، به بررسی مبانی فلسفی از دو دیدگاه ایده آل و انتقادی نسبتبه حکمرانی خصوصی پرداخته و در نهایت رهنمودهایی به منظور عملی نمودن حکمرانی خصوصی ارائه می دهد.

Keywords:

حکمرانی خصوصی , حکومت , نئولیبرالیسم , هژمونی , نئوگرامشی