بررسی نقش الگوهای ارتباطی خانواده در شادکامی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر مشهد

هدف از این مطالعه بررسی نقش الگوهای ارتباطی خانواده در شادکامی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزانمقطع متوسطه شهر مشهد می باشد بدین منظور ۳۰۰ نفر از دانش آموزان (شامل ۱۵۰ دختر و ۱۵۰ پسر) بهشیوه ی تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از مقیاس تجدید نظر شده ی الگوهایارتباطی خانواده (فیتز پاتریک و ریچی، ۱۹۹۴ ) و مقیاس شادکامی آکسفورد (فرم تجدیدنظر شده،آرجیل، ۱۹۹۰ ) استفاده گردید. همچنین میانگین نمرات امتحانات سال قبل آزمودنی ها به عنوان شاخصپیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره به شیوه همزمان نشان داد که الگویارتباطی گفت و شنود به صورت مثبت و معنیدار پیش بینی کنندهی شادکامی است. الگوی ارتباطیهمنوایی نیز به صورت منفی و معنیدار پیش بینی کننده ی پیشرفت تحصیلی میباشد. نتایج آزمون t مستقلنیز نشان داد که در الگوی گفتوشنود، ادراک دختران و پسران با یکدیگر متفاوت است. در موردشادکامی و پیشرفت تحصیلی میان دو جنس تفاوت معناداری مشاهده نشد.

Keywords:

شادکامی , پیشرفت تحصیلی , الگوهای ارتباطی خانواده , دانش آموزان