بررسی تاثیر نقش مدیرعامل بر مدیریت ریسک در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران

تئوری اقتصادی هاردکور قدرت مدیرعامل را به عنوان یک مشکل نمایندگی درک می کند و معتقد است افزایش قدرت منجر به افزایش منافع مدیران شده است و استدلال می کند قدرت مدیرعامل، توانایی مدیریتی را در به دست آوردن مزایای شخصی به هزینه سهامداران افزایش می دهد و منجر به افزایش تاثیر مدیریتی بر تصمیمات استراتژیک بلندمدتی می گردد که بر ارزش شرکت ها نیز تاثیرگذار است. لذا بر پایه این استدلال، هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش تعدیل کنندگی دوگانگی وظیفه مدیرعامل بر ارتباط بین نظارت هیئت مدیره و حق الزحمه حسابرس در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران است. در این پژوهش از ۹۶ شرکت طی سال های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۸ استفاده شده است و با استفاده از رگرسیون خطی چندمتغیره مورد آزمون قرار گرفته است. نتیجه فرضیه اول پژوهش حاکی از آن است که بین قدرت مدیرعامل و مدیریت ریسک رابطه معناداری وجود دارد. همچنین فرضیه دوم نشان داد که بین تجربه مدیرعامل و مدیریت ریسک رابطه معناداری وجود دارد و در نهایت فرضیه سوم حاکی از وجود رابطه معناداری بین دانش مدیرعامل و مدیریت ریسک است.

Keywords:

نقش مدیرعامل , مدیریت ریسک شرکت , بورس اوراق بهادار تهران