ضرورت ساخت دانشگاه توریست دراستان کهگلویه وبویراحمد درراستای محرومیت زدایی واستفاده بهینه ازظرفیت های موجود صنعت توریست دراستان

هنوز و پس از گذشت سالیان دراز،صنعت گردشگری در ایران، نه تنها به سهم قابل قبولی درمحاسبه درآمد ملی دست نیافته است بلکه،همین سهم ناچیز هم هر سال با افول بیشتری مواجه می شود و این در حالی است که بنا به شهادت آمارهای جهانی ایران جزو 5 کشور بالقوه توانمند در زمینه جذب گردشگر خارجی است بر اساس آمار سازمان جهانی جهانگردی در سال 2010 تعداد جهانگردان به 108 1 میلیارد نفر خواهد رسید . البته باید گفت این آمار بر اساس تعاریف خاص سازمان جهانی جهانگردیWTO اعلام شده است و حجم واقعی سفرها بیش از این ارقام است .اما باید دانست این حجم از مسافر و جهانگرد که در سرتاسر جهان به حرکت در آمده است نقش بی بدیل و مهمی در توزیع ثروت دارد . به عبارت بهتر کشورهای میزبان غالبا سود و در آمد هنگفتی از صنعت جهانگردی به دست می آورند به طوری که برخی از کشورها بخش اصلی از درآمدهای خود را از طریق صنعت جهانگردی به دست می آورند . در واقع صنعت جهانگردی به طور متوسط 10 درصد تولید ناخالص داخلی و 10 درصد اشتغال جهان را به خود اختصاص داده و برای برخی از کشورها به عنوان مهم ترین فعالیت اقتصادی ارزآور محسوب می شود .از سوی دیگر توسعه بخش جهانگردی علاوه بر درآمدهای اقتصادی تاثیرات مثبت بسیار دیگری نیز بر ای ملل دنیا در پی داشته است . برخی از صاحب نظران در حوزه صنعت جهانگردی بر این باورند که توسعه این صنعت باعث شده است تا دولت ها در برخی از سیاست های تنش زای خود تجدید نظر کنند .در واقع جهانگردی موجب شده است تا ارتباط بیشتری بین مردم در سرتاسر جهان پدید بیاید و صلح و ثبات بیشتری در جهان حکم فرما شود . شیوه های مدیریت گردشگری در ایران نشان داده است که اولویت های این صنعت در ایران ،نه اقتصادی است ونه اجتماعی بلکه اولویت اصلی حفظ ارزشهاست.قوانین موجود برای گردشگران ،برخلاف اکثرکشورهای جهان برای ایجاد راحتی وجذابیت برای گردشگران نیست وبیش از هر چیز تکیه بر حفظ فرهنگ موجود ازهرگونه تغییر است . زیرا متاسفانه سیاست مداران ایرانی و حتی عامه مردم به گردشگران نه به مثابه یک انسان که می تواند باعث افزایش درامد ملی شده وحتی سفیر ومبلغان فرهنگ موجود ایران در سرتاسر جهان شوند بلکه به مثابه بیگانگانی که درصددند به فرهنگ ایرانی آسیب وارد کنند وبرای جامعه مضرند.مطمئانا قوانین در مورد نوع پوشش ،رفتار وکردار گردشگران اگر موجب آزار آنها شود به ضرر این صنعت تمام خواهد شد .علاوه بر این نگاه ارزشی به این صنعت بارها و بارها منجربه تخریب ونابودی برخی از ابنیه تاریخی و تعطیلی بعضی اماکن فرهنگی وتفریحی،به دلیل مغایرت با مسایل ارزشی شده است.باید دانست در میان مدیران ایرانی ارزشهای اخلاقی - فرهنگی قبل از اقتصاد در اجرای طرحها اهمیت دارند .در جهان امروز صنعت گردشگری دربرنامه های اقتصادی وتوسعه ی کشورها جایگاه ممتازی دارد، به طوری که گفته می شود درکشورهای پر جمعیتی مثل چین و هندوستان، این صنعت هم از بعد اشتغال و هم از بعد درآمد عمومی ، نقش تعیین کننده ای دارد ، آثار وبرکات این صنعت در کشور دوست و همجوار خودمان ترکیه نیز مثال زدنی است