نقش میانجیگری نظم جویی شناختی در پیش بینی علائم وسواس جبری براساس نشخوار فکری زنان خانه دار در دوران کرونا

این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی گر نظم جویی شناختی در پیش بینی علائم وسواس-جبری براساس نشخوار فکری زنان خانه دار در دوران کرونا انجام شد. پژوهش توصیفی و از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل شامل تمامی زنان خانه دار مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی شه الشتر در سال ۱۳۹۹-۴۰۰ جهت آزمون ابتلای به کرونا بود. با روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۱۵۰ نفر انتخاب و به پرسشنامه تنظیم هیجان (گروس و جان، (۲۰۰۳، پرسشنامه وسواسی-جبری مادزلی (هادگسون و راچمن، (۱۹۷۷ و پرسشنامه نشخوار فکری (نولمن-هوکسما و مارلو، (۱۹۹۱ پاسخ دادند. تحلیل داده های پژوهش با استفاده از روشهای آمارتوصیفی (میانگین و انحرافمعیار)، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیره و مدلیابی معادلات ساختاری با نرم افزار SPSS-۲۶ انجام شد. براساس نتایج این پژوهش، مدل پیشنهادی روابط علی بین متغیرهای مذکور، از برازش قابل قبولی برخوردار بود. بهطور کلی، در مدل پیشنهادی پژوهش، نتایج نشان دادند که نشخوار فکری هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیرمستقیم از طریق تنظیم هیجان در زنان خانه دار با علائم وسواس-جبری رابطه دارد .(P<۰/۰۵)همچنین، نتایج نشان داد که بین نشخوار فکری و ابعاد آن (تامل، خودخوری و حواس پرتی) باعلائم وسواس-جبری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد .(P<۰/۰۵) بین تنظیم هیجان و ابعاد آن (ارزیابی شناختی و فرونشانی هیجانی) با علائم وسواس-جبری رابطه منفی و معناداری وجود دارد. رابطه بین تنظیم هیجان و ابعاد آن با نشخوار فکری نیز منفی و معنادار بود .(P<۰/۰۵)

Keywords:

تنظیم هیجان , نشخوار فکری , علائم وسواس , زنان خانه دار