هدف پژوهش حاضر بررسی
عوامل روانی موثر بر
اقدام به طلاق در شهر شیرازاست.جامعه ی آماری این پژوهش تمامی زوجین مراجعه کننده به دادگاه های خانواده شهر شیراز در بهار سال ۱۳۹۶ هستند که با روش نمونه گیری تصادفی ساده و با استفاده از فرمول کوکران ۵۰۰ نفر(۳۸۰ زن و ۱۲۰ مرد) به عنوان نمونه مورد بررسی انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه بررسی
عوامل روانی موثر بر اقدام به طلاق، محقق ساخته و در دو شکل پرسشنامه زنان و پرسشنامه مردان تهیه و جهت جمع آوری اطلاعات مورد استفاده قرار گرفت . تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده به وسیله آزمون t تک نمونه ای و آزمون فریدمن وبا استفاده از نرم افزار SPSS انجام پذیرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین تغییرات معنایی و فکری پس از ازدواج (ناشی از مدت زمان زندگی مشترک) و عدم مهارتهای ارتباطی وزناشویی در زوجین رابطه معناداری وجود دارد.همچنین بین جامعه پذیری ناقص زوجین و عدم درک متقابل زوجین از یکدیگر با
اقدام به طلاق رابطه وجود دارد. اما نتایج پژوهش رابطه ای بین خشونت زوجین (جسمی، روانی،کلامی...) با
اقدام به طلاق نشان نداد.