پیش بینی رشد پس از سانحه زنان مطلقه بر اساس بهزیستی معنوی و سخت رویی روانشناختی با نقش میانجی تنطیم هیجانی

هدف پژوهش حاضر پیش بینی رشد پس از سانحه زنان مطلقه بر اساس بهزیستی معنوی و سخت رویی روانشناختی با نقش میانجی تنطیم هیجانی بود.طرحپژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل زنان مطلقه تحت حمایت بهزیستی و کمیته امداد امام خمینی شهر تهران در سال ۱۳۹۸ بودند که ۱۶۸ نفر با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند، با استفاده از پرسشنامه های رشد پس از آسیب تدسچی و کالهون (۱۹۹۶)، پرسشنامه بهزیستی معنوی (پالوتزین و الیسون، ۱۹۸۲)، پرسشنامه سرسختی روانشناختی کوباسا (۱۹۹۴)، پرسشنامه دشواری های تنظیم هیجانی (DERS ) گراتز (۲۰۰۴)، داده ها جمع آوری شد. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد بهزیستی معنوی و سخت رویی روانشناختی به طور مستقیم و با واسطه گری تنطیم هیجانی، رشد پس از سانحه زنان مطلقه را به طور معنا داری پیش بینی می کنند.

Keywords:

رشد پس از سانحه , بهزیستی معنوی , سخت رویی روانشناختی , تنطیم هیجانی