نقش واسطه گری حرمت نفس و مدیریت هیجان با مهارت های ارتباطی و الگوی ارتباط والد- فرزند (بر اساس مدل بومی ایرانی- اسلامی) در دانشجویان

سابقه و هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی واسطه گری حرمت نفس و مدیریت هیجان با مهارت های ارتباطی و الگوی ارتباط والد- فرزند (بر اساس مدل بومی ایرانی-اسلامی) بود . روش کار: به این منظور نمونه ای متشکل از ۴۰۰ دانشجوی دانشگاه جهرم به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه های الگوهای ارتباط والد- کودک ، آزمون مهارت های ارتباطی ، عزتنفس و مدیریت هیجانی انجام شد. به منظور بررسی رابطه بین متغیرها، از روش تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که خرده مقیاس های انعطاف ناپذیری، تزلزل و رهایی در الگوی ارتباط پدر و خرده مقیاس مقبولیت و در هم تنیدگی در الگوی ارتباط مادر بر مهارت های ارتباطی دانشجویان تاثیر معنادار داشت. خرده مقیاس مقبولیت در الگوی ارتباط پدر و خرده مقیاس مقبولیت و در هم تنیدگی در الگوی ارتباط مادر بر حرمت نفس معنادار است. خرده مقیاس عزت نفس اجتماعی نیز بر مهارت های ارتباطی دانشجویان تاثیر معنادار داشت. همچنین خرده مقیاس پرخاشگری در مدیریت هیجان بر مهارت های ارتباطی تاثیر معنادار داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده الگوی غالب ارتباطی والدین با فرزندان خود، امنیت مدار و آزادی مدار است که به گونه ای موجب آسیب رسیدن به نظام ارزش ها و باورهای فرزندان شده و همواره آن ها را در خطر جذب توسط افراد، گروه ها، فرقه ها، سازمان های جاسوسی و ...خواهد داد که برای آنان جهت و تکلیف مشخص می کنند.

Keywords:

ارتباط والد- فرزند , مهارت های ارتباطی , حرمت نفس , مدیریت هیجانی