پرسش از لائیسیزاسیون در ایران

پرسش از لائیسیزاسیون یا جدایی نهاد دین از نهاد دولت همواره مسئله ای چالش برانگیز در ایران بوده است. در اینجا سعی شده، به دور از قضاوت ارزشی در این باره، صرفا با مراجعه به یافته های پیمایش های ملی که در آنها مستقیما نظر خود مردم مطرح شده است پاسخی برای این پرسش ارائه شود. از آنجایی که این پیمایش ها در سطح ملی انجام شده اند، یافته های آنها قابل تعمیم به کل جامعه ی ایران هستند و می توان گفت نظر مردم ایران را در این مورد نشان می دهند. به این منظور، شاخص هایی که به نوعی با موضوع لائیسیزاسیون مرتبط بوده اند از یافته های این پیمایش ها استخراج و سپس با هم مقایسه شده اند. نتیجه ی مقایسه ی این یافته ها نشان می دهد که در سال های اخیر میزان موافقت با لائیسیزاسیون در نزد عموم مردم ایران روندی افزایشی و میزان مخالفت با آن روندی کاهشی داشته است. البته این نسبت با نسبتی که در رفراندوم سال ۱۳۵۸ با رای به برقراری حکومتی که یکی از پایه های اصلی آن دین بوده است، هنوز بسیار فاصله دارد. یکی از دلایل آن می تواند شرایط انقلابی جامعه در آن زمان باشد و به نظر می رسد برای مقایسه ی دقیق تر وضعیت امروز ایران با آن زمان، لازم باشد به یافته های پیمایش هایی که پس از حوادثی تعیین کننده مثل حوادث دی ماه ۹۶ و آبان ماه ۹۸ ، انجام می شوند مراجعه کرد و روند تغییرات در این زمینه را با توجه به یافته های جدیدتر رصد کرد.

Keywords:

لائیسیزاسیون , ایران , پیمایش های ملی , رفراندوم , نگرش ایرانیان