تطبیق الگوی دعوت فردی تربیتی (فرهنگی) بر دعوت پیامبر (ص) در مکه

از الگوهای مهم دعوت، الگوی فردی فرهنگی و اجتماعی ساختاری است. در الگوی اول، دعوت بیشتر جنبه فردی دارد و هدف، رساندن پیام به هر یک از مخاطبان است. در این الگوی روان شناختی، مخاطب در اثرپذیری دعوت بسیار تاثیرگذار است، اما به نوع طبقه اجتماعی و ساختارهای اجتماعی توجهی نمی شود. در این پژوهش، دعوت پیامبر اسلام k در دوران مکه با روش کیفی تطبیق الگو تحلیل می شود. نتایج پژوهش نشان می دهد که بسنده کردن به جنبه های فردی مخاطبان و بی توجهی به شاخصه ها و مدل های اجتماعی برای تحلیل کامل، صحیح نیست. دعوت پیامبر k در مکه به رغم آنکه بیشتر جنبه فردی داشت، اما گاهی، مثلا در انذار خویشاوندان و ارسال نامه به نجاشی، شاخصه های مدل اجتماعی را به خدمت می گرفت. بر اساس این فرضیه می توان برای دعوت پیامبر اکرم k در مکه مدلی دوبعدی مطرح کرد. در این تحقیق، با استفاده از روش تطبیق الگو، درصدد شناخت معیارها و شاخصه های مدل دعوت و تطبیق آن بر سیره و روش دعوت پیامبر اسلام k در دوران مکه و پس از بعثت هستیم تا ببینیم نوع دعوت ایشان در مکه بر اساس چه نوع مدل دعوتی (فردی فرهنگی یا اجتماعی ساختاری) تبیین و تحلیل می شود.

Keywords:

الگوی دعوت , الگوی فردی تربیتی , اصلاح فرهنگی , تغییر ساختاری , پیامبر اسلام