مطالعه فراوانی آلودگی به کنه های سخت در تک سمی های شهرستان سردشت
Publish place: Veterinary Research & Biological Products، Vol: 34، Issue: 2
Publish Year: 1400
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 213
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_VTJ-34-2_009
Index date: 3 August 2021
مطالعه فراوانی آلودگی به کنه های سخت در تک سمی های شهرستان سردشت abstract
کنه ها یکی از مهم ترین انگل های خارجی می باشند که می توانند بر صنعت پرورش تک سمی ها در ایران وجهان از نظر اقتصادی تاثیرگذار باشند. هدف از این مطالعه، تعیین گونه های کنه های سخت تک سمی ها در منطقه سردشت در استان اذربایجان غربی بود. این مطالعه در طی چهار فصل از سال ۱۳۹۷ تا سال ۱۳۹۸ در شهرستان سردشت صورت گرفت. در مجموع تعداد ۵۲۴ کنه سخت از ۲۴۰ راس تک سمی (۱۲۳ راس اسب، ۱۰۵ راس قاطر و ۱۲ راس الاغ) جدا شد. کنه های سخت از سطح بدن تک سمیان جدا شده و مورد شناسایی قرار گرفت. فراوانی آلودگی در این مطالعه، ۹۹ راس تک سمی (۲۵/۴۱ درصد) بود که شامل ۶۷ راس اسب (۹۲/۲۷ درصد)، ۲۷ راس قاطر (۲۵/۱۱درصد) و ۵ راس الاغ (۱/۲ درصد) بود. شاخص تعداد کنه به تک سمی ها ۱۸/۲ بود. بیشترین فراوانی آلودگی کنه های سخت در تک سمی های سه سال و بیشتر بود. ارتباط معنی داری بین فراوانی آلودگی کنه های سخت با گروه های سنی مختلف تک سمی ها وجود داشت(۰۵/۰>P). کنه های سخت شناسایی شده شامل چهار گونه از سه جنس هیالوما، رپی سفالوس و درماسنتور بودند. گونه های کنه شامل هیالوما آناتولیکوم آناتولیکوم (۷۴/۶۷ درصد)، رپی سفالوس بورسا (۹۴/۲۱ درصد)، هیالوما مارژیناتوم (۰۱/۸ درصد) و درماسنتور مارژیناتوس (۲۹/۲ درصد) بودند. آلودگی کنه ای در تمام فصول سال مطرح بود و بیشترین میزان شیوع کنه ها در فصل بهار (۴۲/۷۴درصد) بود. بین فصول اختلاف آماری معنی دار وجود داشت(۰۵/۰>P). بر اساس نتایج این مطالعه، آلودگی به کنه های سخت در تک سمی های منطقه شایع بود که نیاز به مطالعات تکمیلی جهت تعیین کنه های ناقل انگل های خونی در تک سمی های منطقه می باشد.
مطالعه فراوانی آلودگی به کنه های سخت در تک سمی های شهرستان سردشت authors
اکبر پورمند
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه ، ایران
فرناز ملکی فرد
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ایران
محمد یخچالی
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :