مطالعه تجمع بیولوژیکی فلزات سنگین نیکل،وانادیم و کبالت در بافت عضله ماهی گل خورک(Boleophthalmus dusumieri) در سواحل گلی ماهشهر(خور اسماعیلی)

به منظور بررسی وضعیت آلودگی فلزات سنگین خور اسماعیلی درمنطقه خلیج فارس از ماهی گل خورک به عنوان شاخص زیستی بسترهای گلی منطقه جهت تعیین مقادیر فلزات سنگین نیکل ، وانادیم و کبالت استفاده شد. بدین منظور 5 ایستگاه تعیین و در مجموع 30 نمونه ماهی از ایستگاهها برداشت شد. سپس برای نمونه های ماهی پس از بیومتری و تعیین جنسیت (نر و ماده) و جداسازی بافت هدف ( عضله) ، هضم شیمیایی با روش رفلکس انجام شد و مقادیر فلزات سنگین سنجش شد. سنجش میزان فلزات سنگین با استفاده از دستگاهICP صورت گرفت. در این پژوهش مقایسه ای بین میانگین مقادیر فلزات سنگین در ایستگاهها برای نمونه های ماهی انجام شد. در بررسی دیگر که در زمینه تعیین ارتباط بین وزن و طول ماهی ها با میزان فلزات سنگین صورت گرفت مشخص شد که بین طول و وزن ماهی ها با میزان فلزات سنگین ارتباط معنی داری وجود ندارد بدین معنی که میزان فلزات سنگین در عضله ماهی تابعی از افزایش وزن و طول ماهی نیست .مقادیر فلزات سنگین برای نمونه های ماهی به ترتیب کبالت< وانادیم <نیکل بدست آمد. همچنین بررسی جنس های نر و ماده ماهی ها با میزان فلزات سنگین نشان داد که بین جنس نر و ماده اختلاف معنی داری وجود ندارد. درپایان مقایسه ای بین استانداردهای جهانی موجود و مقادیر بدست آمده انجام شد

Keywords:

فلزات سنگین ( نیکل , وانادیم , کبالت) , خور اسماعیلی , ماهی گل خورک , تجمع زیستی