نقش عوامل خانوادگی در پرخاشگری کودکان پیش دبستانی با واسطه گری مهارتهای اجتماعی

مقدمه: آسیب پذیری هر کودک در برابر مسایل ناخوشایند زندگی بستگی به توانش و مهارت­های اجتماعی موجود وی دارد. مهارت اجتماعی به عنوان مهارت­های لازم برای تطبیق با نیازهای اجتماعی و سازگاری اجتماعی تعریف می­شود. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش عوامل خانوادگی در پرخاشگری کودکان پیش دبستانی با واسطه گری مهارت­های اجتماعی بود. روش بررسی: پژوهش حاضر از نظر هدف، یک پژوهش بنیادی و از نظر ماهیت نیز توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را تمامی کودکان پیش دبستانی شهر یزد در سال تحصیلی            ۹۷- ۱۳۹۶ تشکیل دادند که ۳۵۰ نفر از این افراد بر اساس جدول کوکران و به روش نمونه گیری تلفیقی (خوشه ای و طبقه ای) به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده­ها از پرسشنامه مدیریت استرس الیوت، پرسشنامه پذیرش اجتماعی مارلو و کراون، پرسشنامه شفقت به خود نف، پرسشنامه مهارت­های اجتماعی کودکان تراسکات و پرسشنامه پرخاشگری کودکان واحدی و همکاران استفاده شد. داده­ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ و AMOS نسخه ۲۰ روش تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ­ها: روش تحلیل مسیر حاکی از برازش خوب مدل بود و نشان داد که از میان عوامل خانوادگی، استرس والدین و پذیرش اجتماعی بر پرخاشگری اثر مستقیم دارند که اثر استرس والدین بر پرخاشگری مثبت و اثر پذیرش اجتماعی بر پرخاشگری منفی است. هم­چنین شفقت به خود از طریق استرس والدین و پذیرش اجتماعی رابطه منفی و غیرمستقیم با پرخاشگری و عدم مهارت­های اجتماعی دارد. نتیجه­ گیری:  با توجه به یافته های حاصل از پژوهش حاضر می توان گفت عوامل خانوادگی با  واسطه­ گری مهارت­های اجتماعی در پرخاشگری کودکان پیش دبستانی تاثیر دارد.    

Keywords:

family factors , children aggression , social skills , عوامل خانوادگی , پرخاشگری کودکان , مهارت­های اجتماعی.