بررسی تاثیر پارامترهای زلزله های حوزه نزدیک بر عملکرد میراگرها

نزدیک گسل به طورمعمول محدوده ای بین ۱۵ تا ۶۰ کیلومتری از گسل فعال است ، که اثرات جهت پذیری پیشرونده باعث ایجاد ارتعاشات فرکانسی افقی زمین در جهت عمود بر امتداد گسل در حوزه نزدیک بصورت ضربه افقی بزرگی می شود که بصورت قابل ملاحظه ای بزرگتر ازمولفه افقی موازی با گسل دراین حوزه است .اثر جهت پذیری پیشرونده با کوچکتر شدن زاویه بین گسل و ساختگاه و بزرگتر شدن سطح شکست بین ساختگاه و گسل بزرگتر می شود . اینگونه پالس ها حاوی محتوای فرکانسی می باشند که ، می توانند باعث تاثیر بر بررسی تاثیر مشخصات زلزله های حوزه نزدیک بر عملکرد میراگرها درسازه های بلند مرتبه فولادی باشند. با توجه به مطالعات صورت گرفته در مورد خرابی ساختمانهای فولادی بلند دارای میراگردر نزدیک گسل و ارائه نشدن ضوابط ویژه ای در استاندارد ۲۸۰۰ در حوزه نزدیک ، لزوم ارزیابی مشخصات لرزه ای ساختمانهای فولادی بلند مرتبه همراه میراگر درحوزه نزدیک گسل امری لازم در سیستم های کنترل سازه می باشد. لذا دراین پایان نامه سعی شده است تا با وارد نمودن چندین رکورد مطرح به دست آمده از انواع زلزله های حوزه نزدیک به وقوع پیوسته گذشته ، برساختمانهای ۱۰، ۱۵ و ۲۰ طبقه با سیستم قاب خمشی به همراه میراگر و با استفاده از تحلیل دینامیکی غیرخطی در نرم افزار Open Sees ، رفتار این سازه ها، مورد ارزیابی قرار گفته و نتایج حاصله از مقایسه تحلیل های بدست آمده در صنعت ساختمان سازی نوین ، خصوصا در ایران مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

سیستمهای کنترل سازه , میراگرها , زلزله های حوزه نزدیک , محتوای فرکانسی زلزله