تحلیل عوامل کیفیت پیاده راه های شهری به منظور ارتقای تعاملات اجتماعی بانوان (مطالعه موردی : پیاده راه خیابان شیخ صفی اردبیل)

هدف پژوهش حاضر بررسی معیارهای موثر بر فعالیت زنان در فضاهای شهری و رابطه آن با تقویت فعالیت زنان در فضاهای شهری (پیاده راه خیابان شیخ صفی واقع در شهر اردبیل) میباشد. این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود و بر این اساس ۸۰۰ نفر از شهروندان اردبیل از بین ۱۷۰۰ نفر بر طبق جدول مورگان به روش تصادفی ساده انتخاب شدند به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده میشود؛ که روایی و سپس پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تائید گردید. برای بررسی سوالهای پژوهش از آزمون تی تک نمونه ای، همبستگی پیرسون، ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون رگرسیون چندگانه استفاده گردید. با توجه به میانگین به دست آمده بر اساس نمره ملاک (۳)، میانگین تمامی شاخص های کالبدی-فضایی کمتر از (۳) میباشند و بیانگر وجود ضعف زیاد و معنیدار در این معیار میباشد و اگر کیفیت و شاخصهای کالبدی-فضایی دارای کیفیت بالا باشند، تاثیر مثبتی بر حضور بانوان خواهد گذاشت ولی در حال حاضر با توجه به نتایج، شاخص های کالبدی-فضایی در حد نامطلوب است و درنتیجه باعث حضور کمتر بانوان در محدوده پیادهروی شده است. همچنین میتوان دریافت که تمامی شاخصهای رخدادهای در مسیر پیاده روی بر حضور بانوان به طور معنیداری موثر هستند اما با توجه به میانگین به دست آمده از شاخص ها که از نمره ملاک (۳) کمتر میباشند، نشان از ضعف زیاد و معنیدار در این شاخصها میباشد. طبق نتایج به دست آمده از آزمون اسپیرمن و آزمون پیرسون، فعالیت زنان در فضای شهری باکیفیت فضای شهری رابطه مستقیم معناداری دارد. نتایج رگرسیون چندگانه نشان میدهد که حجم واریانس فعالیت زنان، ۴۹/۸ درصد به عامل کیفیت فضای شهری مربوط بوده است. با توجه به ضریب بتای متغیرهای تحقیق، کیفیت فضای شهری در فعالیت زنان در فضای شهری نقش معنیداری دارد و ۴۹/۸ درصد واریانس های متغیر فعالیت زنان را تبیین و پیشبینی میکند.

Keywords:

کیفیت فضاهای شهری , مکانهای زنانه , تعاملات اجتماعی , پیاده راه , شهر اردبیل