کاربرد معماری سبز به عنوان راهکاری به منظور خلق همزیستی انسان و طبیعت در مجتمع های مسکونی

امروزه مبحث معماری سبز و طراحی ساختمانها با توجه به پس زمینه ها و تنوع اقلیمی و طبیعی هر منطقه، بحثی اجتناب ناپذیر است که باعث میشود تا دغدغه دیرینه معماران را از گذشته تا به امروز در امر۵ صرفه جویی و بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمانها کاهش دهد. رشد سریع جمعیت و عدم توجه به طبیعت، منجر به مصرف بیش ازحد سوختهای فسیلی و در نتیجه خسارتهای جبران ناپذیر به محیط زیست میشود. این موضوع به قدری اهمیت داشته که در معماری، رویکردهای نوینی همچون معماری سبز ایجاد شده است. ظهور معماری سبز با بهره گیری از اصولی چون حفاظت از انرژی، کار با اقلیم، احترام به کاربران، گشایش جدیدی در معماری ایجاد کرد. در طراحی سبز چیزی که طراحان بر آن اتفاق نظر دارند ایناستکه یک معماری ارزشمند دارای معنا، روح و زیبایی است. سوال اصلی تحقیق این است که آیا با استفاده از معماری سبز و در راستای همزیستی انسان و گیاه میتوان مجتمع های مسکونی ای طراحی کردکه استفاده بهینه در انرژی داشته باشد؟ هدف این تحقیق این است که با به کارگیری معماری سبز در مجمتع های مسکونی بتوان مصرف انرژی را بهینه کرده و در استفاده از آن صرفه جویی گردد.

Keywords:

مجتمع های مسکونی , معماری سبز , گیاهان سبز , انسان , محیط زیست , انرژیهای پاک