مدل تازه طراحی ساختار توسعه پایدار و مدیریت ایمنی در سامانه فرماندهی حوادث مدارس مطالعه موردی مدارس شهرستان شهریار
Publish place: Journal of Emergency Management، Vol: 10، Issue: 1
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 302
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOEM-10-1_008
تاریخ نمایه سازی: 18 مرداد 1400
Abstract:
مدارس به عنوان مراکز بااهمیت بالا همواره با مخاطرات جدی مواجه هستند. این مخاطرات که عمدتا پس از بروز سانحه به شکل خسارات محسوس و نامحسوس ظاهر می شوند، قادر به ایجاد آسیب هایی در بدنه سخت و فضای نرم این نوع از محیط های آموزشی هستند و پیامدهای ناگواری را به همراه دارند. سامانه فرماندهی حادثه این ظرفیت را داراست که تمامی منابع در دسترس را به جهت مدیریت پاسخ در زمان پس از سانحه به کارگیری کند. اما با توجه به ضعف های سیستمی ناشی از یکپارچه نبودن در ساختار مدیریت تصمیم، سامانه دچار پدیده ای تحت عنوان پیچیدگی ساختار تصمیم گیری در برخورد با حوادث می شود. یکپارچه سازی ظرفیت مفهومی مدیریت ایمنی با این سامانه منجر به ایجاد مدلی با ساختار توسعه پایدار برای مدارس می شود. چنانچه این مدل در مدیریت بحران مدارس وجود نداشته باشد، عملا فعالیت های مرتبط با تصمیم گیری و به کارگیری منابع در مواقع بحرانی با دشواری روبه رو می شود. یکی از ابهامات جدی در این میان مخاطرات اجرایی برای مقابله با حادثه است که در عمل به شکل ریسک های تصمیم گیری بروز می کند. مطالعات حاکی از اهمیت به کارگیری ساختار توسعه پایدار و مدیریت ایمنی در سامانه فرماندهی حوادث مدارس دارد که منجر به بهبود عملکرد سامانه می شود. این مقاله با بررسی میدانی، مطالعات کتابخانه ای و تجزیه وتحلیل گزارش برآمده از منطقه مورد مطالعه به بیان نقاط ضعف این سامانه می پردازد و مدلی مفهومی را برای درک بهتر از جایگاه این سامانه پیشنهاد می کند. این مدل با عنایت به درس فراگرفته شده از مشکلات مورد بررسی در درخت خطا، انعطاف پذیری در جمع آوری منابع و هدایت درست واحدهای واکنش اضطراری را دو مفهوم اصلی برای به کارگیری موثرتر سامانه فرماندهی حوادث در مدارس می داند.
Keywords:
Authors
مجتبی رضایی
کارشناس ارشد مهندسی عمران - مدیریت ساخت، دانشگاه البرز، قزوین، ایران
ناصر شمس کیا
گروه آموزشی مهندسی عمران، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین، قزوین، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :