بررسی شیوع و متآنالیز اپی زیاتومی در خاورمیانه

مقدمه: استفاده روتین از اپی زیاتومی برای زنانی که به روش طبیعی زایمان می کنند، توصیه نمی شود. با این حال مطالعات متعدد در خاورمیانه شیوع آن را بالا گزارش کرده اند، ولی برآورد کلی از آن وجود ندارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی مروری شیوع و متانالیز اپی زیاتومی در خاورمیانه بر اساس مطالعات انجام گرفته در این زمینه انجام شد. روش کار: جهت جستجوی مقالات، پایگاه های اطلاعاتیSID ، Magiran،Medline ،Science Direct ،Scopus ،Web of Science ، Embase، ProQuest و موتور جستجوی google scholer با استفاده از کلید واژه های شیوع، اپیدمیولوژی، فراوانی، بروز، میزان و اپی زیاتومی به دو زبان فارسی و انگلیسی و تمام ترکیبات ممکن با عملگرهای AND و OR مورد جستجو قرار گرفت. محاسبه ناهمگنی مطالعات با استفاده از شاخص I۲ ارزیابی شد و جهت بررسی سوگیری از آزمون بگ استفاده شد. یافته ها: ۱۲ مقاله با حجم نمونه ۶۹۱۷۱ مورد بررسی قرار گرفتند. شیوع کلی اپی زیاتومی ۶۷% (۹۵% ۷۸-۵۵ :CI) بود. با استفاده از مدل اثر تصادفی، خطر انجام اپی زیاتومی در زنان پرایمی پار ۲ برابر زنان مولتی پار بود که از نظر آماری معنی دار بود (۰۱/۲=RR، ۹۵%، ۶۳/۴-۸۷/۰ :CI، ۰۰۱/۰>p، ۹۹/۹۹=I۲). همچنین استفاده از اکسی توسین با شیوع ۸۰% (۹۵-۶۰%) اپی زیاتومی همراه بود. نتیجه گیری: با توجه به میزان بالای اپی زیاتومی در خاورمیانه علی رغم استاندارد تعیین شده توسط سازمان جهانی بهداشت، نیاز مبرم به برنامه ریزی در جهت کاهش این میزان می باشد. بنابراین توصیه می شود از روش های موثر در کاهش نیاز به اپی زیاتومی در زنان پرایمی پار استفاده شود و از انجام مداخلات غیرضروری بالینی نظیر استفاده از اکسی توسین اجتناب گردد.

Keywords:

اپی زیاتومی , خاورمیانه , شیوع , فراوانی , مروری